From Ancient Greek πολῐορκέω (poliorkéō, “to besiege, blockade”) (from πόλις (pólis, “city”) (ultimately from Proto-Indo-European *tpelH- (“city; fortification”)) + ἕρκος (hérkos, “enclosure; fence”) (ultimately from Proto-Indo-European *serḱ- (“to emend, make good, recompense”))) + -τῐκός (-tikós, suffix forming adjectives meaning ‘of or relating to’).
πολιορκητικός • (poliorkitikós) m (feminine πολιορκητική, neuter πολιορκητικό)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | πολιορκητικός (poliorkitikós) | πολιορκητική (poliorkitikí) | πολιορκητικό (poliorkitikó) | πολιορκητικοί (poliorkitikoí) | πολιορκητικές (poliorkitikés) | πολιορκητικά (poliorkitiká) | |
| genitive | πολιορκητικού (poliorkitikoú) | πολιορκητικής (poliorkitikís) | πολιορκητικού (poliorkitikoú) | πολιορκητικών (poliorkitikón) | πολιορκητικών (poliorkitikón) | πολιορκητικών (poliorkitikón) | |
| accusative | πολιορκητικό (poliorkitikó) | πολιορκητική (poliorkitikí) | πολιορκητικό (poliorkitikó) | πολιορκητικούς (poliorkitikoús) | πολιορκητικές (poliorkitikés) | πολιορκητικά (poliorkitiká) | |
| vocative | πολιορκητικέ (poliorkitiké) | πολιορκητική (poliorkitikí) | πολιορκητικό (poliorkitikó) | πολιορκητικοί (poliorkitikoí) | πολιορκητικές (poliorkitikés) | πολιορκητικά (poliorkitiká) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο πολιορκητικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο πολιορκητικός, etc.)