πολῐορκούμενος • (polĭorkoúmenos) m (feminine πολῐορκουμένη, neuter πολῐορκούμενον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | πολῐορκούμενος polĭorkoúmenos |
πολῐορκουμένη polĭorkouménē |
πολῐορκούμενον polĭorkoúmenon |
πολῐορκουμένω polĭorkouménō |
πολῐορκουμένᾱ polĭorkouménā |
πολῐορκουμένω polĭorkouménō |
πολῐορκούμενοι polĭorkoúmenoi |
πολῐορκούμεναι polĭorkoúmenai |
πολῐορκούμενᾰ polĭorkoúmenă | |||||
Genitive | πολῐορκουμένου polĭorkouménou |
πολῐορκουμένης polĭorkouménēs |
πολῐορκουμένου polĭorkouménou |
πολῐορκουμένοιν polĭorkouménoin |
πολῐορκουμέναιν polĭorkouménain |
πολῐορκουμένοιν polĭorkouménoin |
πολῐορκουμένων polĭorkouménōn |
πολῐορκουμένων polĭorkouménōn |
πολῐορκουμένων polĭorkouménōn | |||||
Dative | πολῐορκουμένῳ polĭorkouménōi |
πολῐορκουμένῃ polĭorkouménēi |
πολῐορκουμένῳ polĭorkouménōi |
πολῐορκουμένοιν polĭorkouménoin |
πολῐορκουμέναιν polĭorkouménain |
πολῐορκουμένοιν polĭorkouménoin |
πολῐορκουμένοις polĭorkouménois |
πολῐορκουμέναις polĭorkouménais |
πολῐορκουμένοις polĭorkouménois | |||||
Accusative | πολῐορκούμενον polĭorkoúmenon |
πολῐορκουμένην polĭorkouménēn |
πολῐορκούμενον polĭorkoúmenon |
πολῐορκουμένω polĭorkouménō |
πολῐορκουμένᾱ polĭorkouménā |
πολῐορκουμένω polĭorkouménō |
πολῐορκουμένους polĭorkouménous |
πολῐορκουμένᾱς polĭorkouménās |
πολῐορκούμενᾰ polĭorkoúmenă | |||||
Vocative | πολῐορκούμενε polĭorkoúmene |
πολῐορκουμένη polĭorkouménē |
πολῐορκούμενον polĭorkoúmenon |
πολῐορκουμένω polĭorkouménō |
πολῐορκουμένᾱ polĭorkouménā |
πολῐορκουμένω polĭorkouménō |
πολῐορκούμενοι polĭorkoúmenoi |
πολῐορκούμεναι polĭorkoúmenai |
πολῐορκούμενᾰ polĭorkoúmenă | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
πολῐορκουμένως polĭorkouménōs |
πολῐορκουμενώτερος polĭorkoumenṓteros |
πολῐορκουμενώτᾰτος polĭorkoumenṓtătos | ||||||||||||
Notes: |
|