πολῐορκούμενος • (poliorkoúmenos) m (feminine πολῐορκουμένη, neuter πολῐορκούμενον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | πολῐορκούμενος poliorkoúmenos |
πολῐορκουμένη poliorkouménē |
πολῐορκούμενον poliorkoúmenon |
πολῐορκουμένω poliorkouménō |
πολῐορκουμένᾱ poliorkouménā |
πολῐορκουμένω poliorkouménō |
πολῐορκούμενοι poliorkoúmenoi |
πολῐορκούμεναι poliorkoúmenai |
πολῐορκούμενᾰ poliorkoúmena | |||||
Genitive | πολῐορκουμένου poliorkouménou |
πολῐορκουμένης poliorkouménēs |
πολῐορκουμένου poliorkouménou |
πολῐορκουμένοιν poliorkouménoin |
πολῐορκουμέναιν poliorkouménain |
πολῐορκουμένοιν poliorkouménoin |
πολῐορκουμένων poliorkouménōn |
πολῐορκουμένων poliorkouménōn |
πολῐορκουμένων poliorkouménōn | |||||
Dative | πολῐορκουμένῳ poliorkouménōi |
πολῐορκουμένῃ poliorkouménēi |
πολῐορκουμένῳ poliorkouménōi |
πολῐορκουμένοιν poliorkouménoin |
πολῐορκουμέναιν poliorkouménain |
πολῐορκουμένοιν poliorkouménoin |
πολῐορκουμένοις poliorkouménois |
πολῐορκουμέναις poliorkouménais |
πολῐορκουμένοις poliorkouménois | |||||
Accusative | πολῐορκούμενον poliorkoúmenon |
πολῐορκουμένην poliorkouménēn |
πολῐορκούμενον poliorkoúmenon |
πολῐορκουμένω poliorkouménō |
πολῐορκουμένᾱ poliorkouménā |
πολῐορκουμένω poliorkouménō |
πολῐορκουμένους poliorkouménous |
πολῐορκουμένᾱς poliorkouménās |
πολῐορκούμενᾰ poliorkoúmena | |||||
Vocative | πολῐορκούμενε poliorkoúmene |
πολῐορκουμένη poliorkouménē |
πολῐορκούμενον poliorkoúmenon |
πολῐορκουμένω poliorkouménō |
πολῐορκουμένᾱ poliorkouménā |
πολῐορκουμένω poliorkouménō |
πολῐορκούμενοι poliorkoúmenoi |
πολῐορκούμεναι poliorkoúmenai |
πολῐορκούμενᾰ poliorkoúmena | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
πολῐορκουμένως poliorkouménōs |
πολῐορκουμενώτερος poliorkoumenṓteros |
πολῐορκουμενώτᾰτος poliorkoumenṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|