πολυάνθρωπος

Ancient Greek

Etymology

πολυ- (polu-, “many”) +‎ ἄνθρωπος (ánthrōpos, “person”)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /po.ly.án.tʰrɔː.pos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /po.lyˈan.tʰro.pos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /po.lyˈan.θro.pos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /po.lyˈan.θro.pos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /po.liˈan.θro.pos/

Adjective

πολῠάνθρωπος • (poluánthrōpos) m or f (neuter πολῠάνθρωπον); second declension

Declension

Second declension of πολῠάνθρωπος; πολῠάνθρωπον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	πολῠάνθρωπος poluánthrōpos	πολῠάνθρωπον poluánthrōpon	πολῠανθρώπω poluanthrṓpō	πολῠανθρώπω poluanthrṓpō	πολῠάνθρωποι poluánthrōpoi	πολῠάνθρωπᾰ poluánthrōpa
Genitive	πολῠανθρώπου poluanthrṓpou	πολῠανθρώπου poluanthrṓpou	πολῠανθρώποιν poluanthrṓpoin	πολῠανθρώποιν poluanthrṓpoin	πολῠανθρώπων poluanthrṓpōn	πολῠανθρώπων poluanthrṓpōn
Dative	πολῠανθρώπῳ poluanthrṓpōi	πολῠανθρώπῳ poluanthrṓpōi	πολῠανθρώποιν poluanthrṓpoin	πολῠανθρώποιν poluanthrṓpoin	πολῠανθρώποις poluanthrṓpois	πολῠανθρώποις poluanthrṓpois
Accusative	πολῠάνθρωπον poluánthrōpon	πολῠάνθρωπον poluánthrōpon	πολῠανθρώπω poluanthrṓpō	πολῠανθρώπω poluanthrṓpō	πολῠανθρώπους poluanthrṓpous	πολῠάνθρωπᾰ poluánthrōpa
Vocative	πολῠάνθρωπε poluánthrōpe	πολῠάνθρωπον poluánthrōpon	πολῠανθρώπω poluanthrṓpō	πολῠανθρώπω poluanthrṓpō	πολῠάνθρωποι poluánthrōpoi	πολῠάνθρωπᾰ poluánthrōpa
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	πολῠανθρώπως poluanthrṓpōs		πολῠανθρωπότερος poluanthrōpóteros		πολῠανθρωπότᾰτος poluanthrōpótatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

→ Greek: πολυάνθρωπος (polyánthropos) (learned)

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek πολῠάνθρωπος (poluánthrōpos).^[1] By surface analysis, πολυ- (poly-) +‎ άνθρωπος (ánthropos).

Pronunciation

IPA^(key): /po.liˈan.θɾo.pos/
Hyphenation: πο‧λυ‧άν‧θρω‧πος

Adjective

πολυάνθρωπος • (polyánthropos) m (feminine πολυάνθρωπη, neuter πολυάνθρωπο)

populous
crowded
(rare) large, numerous (group of people)

Declension

Declension of πολυάνθρωπος

number case \ gender	singular			plural
number case \ gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	πολυάνθρωπος •	πολυάνθρωπη •	πολυάνθρωπο •	πολυάνθρωποι •	πολυάνθρωπες •	πολυάνθρωπα •
genitive	πολυάνθρωπου •	πολυάνθρωπης •	πολυάνθρωπου •	πολυάνθρωπων •	πολυάνθρωπων •	πολυάνθρωπων •
accusative	πολυάνθρωπο •	πολυάνθρωπη •	πολυάνθρωπο •	πολυάνθρωπους •	πολυάνθρωπες •	πολυάνθρωπα •
vocative	πολυάνθρωπε •	πολυάνθρωπη •	πολυάνθρωπο •	πολυάνθρωποι •	πολυάνθρωπες •	πολυάνθρωπα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο πολυάνθρωπος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο πολυάνθρωπος, etc.)

Antonyms

ολιγάνθρωπος (oligánthropos)

References

^ πολυάνθρωπος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής , Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

[1] πολυάνθρωπος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής , Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

[1]

πολυάνθρωπος

Contents

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Declension

Descendants

Further reading

Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Declension

Antonyms

References

Wikious

Boobota

Sagapedia