πολυ- (polu-, “much”) + χρόνος (khrónos, “lifetime”) + -ικός (-ikós)
πολυχρονικός • (polukhronikós) m or f (neuter πολυχρονικόν); second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
Nominative | πολυχρονικός polukhronikós |
πολυχρονικόν polukhronikón |
πολυχρονικώ polukhronikṓ |
πολυχρονικώ polukhronikṓ |
πολυχρονικοί polukhronikoí |
πολυχρονικᾰ́ polukhroniká | ||||||||
Genitive | πολυχρονικοῦ polukhronikoû |
πολυχρονικοῦ polukhronikoû |
πολυχρονικοῖν polukhronikoîn |
πολυχρονικοῖν polukhronikoîn |
πολυχρονικῶν polukhronikôn |
πολυχρονικῶν polukhronikôn | ||||||||
Dative | πολυχρονικῷ polukhronikôi |
πολυχρονικῷ polukhronikôi |
πολυχρονικοῖν polukhronikoîn |
πολυχρονικοῖν polukhronikoîn |
πολυχρονικοῖς polukhronikoîs |
πολυχρονικοῖς polukhronikoîs | ||||||||
Accusative | πολυχρονικόν polukhronikón |
πολυχρονικόν polukhronikón |
πολυχρονικώ polukhronikṓ |
πολυχρονικώ polukhronikṓ |
πολυχρονικούς polukhronikoús |
πολυχρονικᾰ́ polukhroniká | ||||||||
Vocative | πολυχρονικέ polukhroniké |
πολυχρονικόν polukhronikón |
πολυχρονικώ polukhronikṓ |
πολυχρονικώ polukhronikṓ |
πολυχρονικοί polukhronikoí |
πολυχρονικᾰ́ polukhroniká | ||||||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
πολυχρονικῶς polukhronikôs |
πολυχρονικότερος polukhronikóteros |
πολυχρονικότᾰτος polukhronikótatos | ||||||||||||
Notes: |
|