πράσσω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word πράσσω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word πράσσω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say πράσσω in singular and plural. Everything you need to know about the word πράσσω you have here. The definition of the word πράσσω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofπράσσω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

From Proto-Hellenic *prā́ťťō, from Proto-Indo-European *pr̥h₂-k-yé-ti, a *k-enlargement of *per(h₂)- (“to go over, cross”).[1]

Pronunciation

 

Verb

πρᾱ́σσω • (prā́ssō) (Koine)

  1. to do, practice
  2. to accomplish, make

Inflection

   Present: πρᾱ́σσω, πρᾱ́σσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πρᾱ́σσω πρᾱ́σσεις πρᾱ́σσει πρᾱ́σσετον πρᾱ́σσετον πρᾱ́σσομεν πρᾱ́σσετε πρᾱ́σσουσῐ(ν)
subjunctive πρᾱ́σσω πρᾱ́σσῃς πρᾱ́σσῃ πρᾱ́σσητον πρᾱ́σσητον πρᾱ́σσωμεν πρᾱ́σσητε πρᾱ́σσωσῐ(ν)
optative πρᾱ́σσοιμῐ πρᾱ́σσοις πρᾱ́σσοι πρᾱ́σσοιτον πρᾱσσοίτην πρᾱ́σσοιμεν πρᾱ́σσοιτε πρᾱ́σσοιεν
imperative   πρᾶσσε πρᾱσσέτω πρᾱ́σσετον πρᾱσσέτων   πρᾱ́σσετε πρᾱσσόντων
middle/
passive 		indicative πρᾱ́σσομαι πρᾱ́σσῃ,
πρᾱ́σσει 		πρᾱ́σσεται πρᾱ́σσεσθον πρᾱ́σσεσθον πρᾱσσόμεθᾰ πρᾱ́σσεσθε πρᾱ́σσονται
subjunctive πρᾱ́σσωμαι πρᾱ́σσῃ πρᾱ́σσηται πρᾱ́σσησθον πρᾱ́σσησθον πρᾱσσώμεθᾰ πρᾱ́σσησθε πρᾱ́σσωνται
optative πρᾱσσοίμην πρᾱ́σσοιο πρᾱ́σσοιτο πρᾱ́σσοισθον πρᾱσσοίσθην πρᾱσσοίμεθᾰ πρᾱ́σσοισθε πρᾱ́σσοιντο
imperative   πρᾱ́σσου πρᾱσσέσθω πρᾱ́σσεσθον πρᾱσσέσθων   πρᾱ́σσεσθε πρᾱσσέσθων
active middle/passive
infinitive πρᾱ́σσειν πρᾱ́σσεσθαι
participle m πρᾱ́σσων πρᾱσσόμενος
f πρᾱ́σσουσᾰ πρᾱσσομένη
n πρᾶσσον πρᾱσσόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: πρᾱ́ττω, πρᾱ́ττομαι (Attic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πρᾱ́ττω πρᾱ́ττεις πρᾱ́ττει πρᾱ́ττετον πρᾱ́ττετον πρᾱ́ττομεν πρᾱ́ττετε πρᾱ́ττουσῐ(ν)
subjunctive πρᾱ́ττω πρᾱ́ττῃς πρᾱ́ττῃ πρᾱ́ττητον πρᾱ́ττητον πρᾱ́ττωμεν πρᾱ́ττητε πρᾱ́ττωσῐ(ν)
optative πρᾱ́ττοιμῐ πρᾱ́ττοις πρᾱ́ττοι πρᾱ́ττοιτον πρᾱττοίτην πρᾱ́ττοιμεν πρᾱ́ττοιτε πρᾱ́ττοιεν
imperative   πρᾶττε πρᾱττέτω πρᾱ́ττετον πρᾱττέτων   πρᾱ́ττετε πρᾱττόντων
middle/
passive 		indicative πρᾱ́ττομαι πρᾱ́ττῃ,
πρᾱ́ττει 		πρᾱ́ττεται πρᾱ́ττεσθον πρᾱ́ττεσθον πρᾱττόμεθᾰ πρᾱ́ττεσθε πρᾱ́ττονται
subjunctive πρᾱ́ττωμαι πρᾱ́ττῃ πρᾱ́ττηται πρᾱ́ττησθον πρᾱ́ττησθον πρᾱττώμεθᾰ πρᾱ́ττησθε πρᾱ́ττωνται
optative πρᾱττοίμην πρᾱ́ττοιο πρᾱ́ττοιτο πρᾱ́ττοισθον πρᾱττοίσθην πρᾱττοίμεθᾰ πρᾱ́ττοισθε πρᾱ́ττοιντο
imperative   πρᾱ́ττου πρᾱττέσθω πρᾱ́ττεσθον πρᾱττέσθων   πρᾱ́ττεσθε πρᾱττέσθων
active middle/passive
infinitive πρᾱ́ττειν πρᾱ́ττεσθαι
participle m πρᾱ́ττων πρᾱττόμενος
f πρᾱ́ττουσᾰ πρᾱττομένη
n πρᾶττον πρᾱττόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: πρήσσω, πρήσσομαι (Ionic, Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πρήσσω πρήσσεις πρήσσει πρήσσετον πρήσσετον πρήσσομεν πρήσσετε πρήσσουσῐ(ν)
subjunctive πρήσσω πρήσσῃς πρήσσῃ πρήσσητον πρήσσητον πρήσσωμεν πρήσσητε πρήσσωσῐ(ν)
optative πρήσσοιμῐ πρήσσοις πρήσσοι πρήσσοιτον πρησσοίτην πρήσσοιμεν πρήσσοιτε πρήσσοιεν
imperative   πρῆσσε πρησσέτω πρήσσετον πρησσέτων   πρήσσετε πρησσόντων
middle/
passive 		indicative πρήσσομαι πρήσσῃ,
πρήσσει 		πρήσσεται πρήσσεσθον πρήσσεσθον πρησσόμεθᾰ πρήσσεσθε πρήσσονται
subjunctive πρήσσωμαι πρήσσῃ πρήσσηται πρήσσησθον πρήσσησθον πρησσώμεθᾰ πρήσσησθε πρήσσωνται
optative πρησσοίμην πρήσσοιο πρήσσοιτο πρήσσοισθον πρησσοίσθην πρησσοίμεθᾰ πρήσσοισθε πρήσσοιντο
imperative   πρήσσου πρησσέσθω πρήσσεσθον πρησσέσθων   πρήσσεσθε πρησσέσθων
active middle/passive
infinitive πρήσσειν πρήσσεσθαι
participle m πρήσσων πρησσόμενος
f πρήσσουσᾰ πρησσομένη
n πρῆσσον πρησσόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔπρᾱσσον, ἐπρᾱσσόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔπρᾱσσον ἔπρᾱσσες ἔπρᾱσσε(ν) ἐπρᾱ́σσετον ἐπρᾱσσέτην ἐπρᾱ́σσομεν ἐπρᾱ́σσετε ἔπρᾱσσον
middle/
passive 		indicative ἐπρᾱσσόμην ἐπρᾱ́σσου ἐπρᾱ́σσετο ἐπρᾱ́σσεσθον ἐπρᾱσσέσθην ἐπρᾱσσόμεθᾰ ἐπρᾱ́σσεσθε ἐπρᾱ́σσοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔπρᾱττον, ἐπρᾱττόμην (Attic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔπρᾱττον ἔπρᾱττες ἔπρᾱττε(ν) ἐπρᾱ́ττετον ἐπρᾱττέτην ἐπρᾱ́ττομεν ἐπρᾱ́ττετε ἔπρᾱττον
middle/
passive 		indicative ἐπρᾱττόμην ἐπρᾱ́ττου ἐπρᾱ́ττετο ἐπρᾱ́ττεσθον ἐπρᾱττέσθην ἐπρᾱττόμεθᾰ ἐπρᾱ́ττεσθε ἐπρᾱ́ττοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: πρῆσσον, πρησσόμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πρῆσσον πρῆσσες πρῆσσε(ν) πρήσσετον πρησσέτην πρήσσομεν πρήσσετε πρῆσσον
middle/
passive 		indicative πρησσόμην πρήσσου πρήσσετο πρήσσεσθον πρησσέσθην πρησσόμε(σ)θᾰ πρήσσεσθε πρήσσοντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: πρῆσκον, πρησκόμην (Ionic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πρῆσκον πρῆσκες πρῆσκε(ν) πρήσκετον πρησκέτην πρήσκομεν πρήσκετε πρῆσκον
middle/
passive 		indicative πρησκόμην πρήσκου πρήσκετο πρήσκεσθον πρησκέσθην πρησκόμεθᾰ πρήσκεσθε πρήσκοντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: πρᾱ́ξω, πρᾱ́ξομαι, πρᾱχθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πρᾱ́ξω πρᾱ́ξεις πρᾱ́ξει πρᾱ́ξετον πρᾱ́ξετον πρᾱ́ξομεν πρᾱ́ξετε πρᾱ́ξουσῐ(ν)
optative πρᾱ́ξοιμῐ πρᾱ́ξοις πρᾱ́ξοι πρᾱ́ξοιτον πρᾱξοίτην πρᾱ́ξοιμεν πρᾱ́ξοιτε πρᾱ́ξοιεν
middle indicative πρᾱ́ξομαι πρᾱ́ξῃ,
πρᾱ́ξει 		πρᾱ́ξεται πρᾱ́ξεσθον πρᾱ́ξεσθον πρᾱξόμεθᾰ πρᾱ́ξεσθε πρᾱ́ξονται
optative πρᾱξοίμην πρᾱ́ξοιο πρᾱ́ξοιτο πρᾱ́ξοισθον πρᾱξοίσθην πρᾱξοίμεθᾰ πρᾱ́ξοισθε πρᾱ́ξοιντο
passive indicative πρᾱχθήσομαι πρᾱχθήσῃ πρᾱχθήσεται πρᾱχθήσεσθον πρᾱχθήσεσθον πρᾱχθησόμεθᾰ πρᾱχθήσεσθε πρᾱχθήσονται
optative πρᾱχθησοίμην πρᾱχθήσοιο πρᾱχθήσοιτο πρᾱχθήσοισθον πρᾱχθησοίσθην πρᾱχθησοίμεθᾰ πρᾱχθήσοισθε πρᾱχθήσοιντο
active middle passive
infinitive πρᾱ́ξειν πρᾱ́ξεσθαι πρᾱχθήσεσθαι
participle m πρᾱ́ξων πρᾱξόμενος πρᾱχθησόμενος
f πρᾱ́ξουσᾰ πρᾱξομένη πρᾱχθησομένη
n πρᾶξον πρᾱξόμενον πρᾱχθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: πρήξω, πρήξομαι, πρηχθήσομαι (Ionic, Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πρήξω πρήξεις πρήξει πρήξετον πρήξετον πρήξομεν πρήξετε πρήξουσῐ(ν)
optative πρήξοιμῐ πρήξοις πρήξοι πρήξοιτον πρηξοίτην πρήξοιμεν πρήξοιτε πρήξοιεν
middle indicative πρήξομαι πρήξῃ,
πρήξει 		πρήξεται πρήξεσθον πρήξεσθον πρηξόμεθᾰ πρήξεσθε πρήξονται
optative πρηξοίμην πρήξοιο πρήξοιτο πρήξοισθον πρηξοίσθην πρηξοίμεθᾰ πρήξοισθε πρήξοιντο
passive indicative πρηχθήσομαι πρηχθήσῃ πρηχθήσεται πρηχθήσεσθον πρηχθήσεσθον πρηχθησόμεθᾰ πρηχθήσεσθε πρηχθήσονται
optative πρηχθησοίμην πρηχθήσοιο πρηχθήσοιτο πρηχθήσοισθον πρηχθησοίσθην πρηχθησοίμεθᾰ πρηχθήσοισθε πρηχθήσοιντο
active middle passive
infinitive πρήξειν πρήξεσθαι πρηχθήσεσθαι
participle m πρήξων πρηξόμενος πρηχθησόμενος
f πρήξουσᾰ πρηξομένη πρηχθησομένη
n πρῆξον πρηξόμενον πρηχθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔπρᾱξᾰ, ἐπρᾱξᾰ́μην, ἐπρᾱ́χθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔπρᾱξᾰ ἔπρᾱξᾰς ἔπρᾱξε(ν) ἐπρᾱ́ξᾰτον ἐπρᾱξᾰ́την ἐπρᾱ́ξᾰμεν ἐπρᾱ́ξᾰτε ἔπρᾱξᾰν
subjunctive πρᾱ́ξω πρᾱ́ξῃς πρᾱ́ξῃ πρᾱ́ξητον πρᾱ́ξητον πρᾱ́ξωμεν πρᾱ́ξητε πρᾱ́ξωσῐ(ν)
optative πρᾱ́ξαιμῐ πρᾱ́ξειᾰς,
πρᾱ́ξαις 		πρᾱ́ξειε(ν),
πρᾱ́ξαι 		πρᾱ́ξαιτον πρᾱξαίτην πρᾱ́ξαιμεν πρᾱ́ξαιτε πρᾱ́ξειᾰν,
πρᾱ́ξαιεν
imperative   πρᾶξον πρᾱξᾰ́τω πρᾱ́ξᾰτον πρᾱξᾰ́των   πρᾱ́ξᾰτε πρᾱξᾰ́ντων
middle indicative ἐπρᾱξᾰ́μην ἐπρᾱ́ξω ἐπρᾱ́ξᾰτο ἐπρᾱ́ξᾰσθον ἐπρᾱξᾰ́σθην ἐπρᾱξᾰ́μεθᾰ ἐπρᾱ́ξᾰσθε ἐπρᾱ́ξᾰντο
subjunctive πρᾱ́ξωμαι πρᾱ́ξῃ πρᾱ́ξηται πρᾱ́ξησθον πρᾱ́ξησθον πρᾱξώμεθᾰ πρᾱ́ξησθε πρᾱ́ξωνται
optative πρᾱξαίμην πρᾱ́ξαιο πρᾱ́ξαιτο πρᾱ́ξαισθον πρᾱξαίσθην πρᾱξαίμεθᾰ πρᾱ́ξαισθε πρᾱ́ξαιντο
imperative   πρᾶξαι πρᾱξᾰ́σθω πρᾱ́ξᾰσθον πρᾱξᾰ́σθων   πρᾱ́ξᾰσθε πρᾱξᾰ́σθων
passive indicative ἐπρᾱ́χθην ἐπρᾱ́χθης ἐπρᾱ́χθη ἐπρᾱ́χθητον ἐπρᾱχθήτην ἐπρᾱ́χθημεν ἐπρᾱ́χθητε ἐπρᾱ́χθησᾰν
subjunctive πρᾱχθῶ πρᾱχθῇς πρᾱχθῇ πρᾱχθῆτον πρᾱχθῆτον πρᾱχθῶμεν πρᾱχθῆτε πρᾱχθῶσῐ(ν)
optative πρᾱχθείην πρᾱχθείης πρᾱχθείη πρᾱχθεῖτον,
πρᾱχθείητον 		πρᾱχθείτην,
πρᾱχθειήτην 		πρᾱχθεῖμεν,
πρᾱχθείημεν 		πρᾱχθεῖτε,
πρᾱχθείητε 		πρᾱχθεῖεν,
πρᾱχθείησᾰν
imperative   πρᾱ́χθητῐ πρᾱχθήτω πρᾱ́χθητον πρᾱχθήτων   πρᾱ́χθητε πρᾱχθέντων
active middle passive
infinitive πρᾶξαι πρᾱ́ξᾰσθαι πρᾱχθῆναι
participle m πρᾱ́ξᾱς πρᾱξᾰ́μενος πρᾱχθείς
f πρᾱ́ξᾱσᾰ πρᾱξᾰμένη πρᾱχθεῖσᾰ
n πρᾶξᾰν πρᾱξᾰ́μενον πρᾱχθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔπρηξᾰ, ἐπρηξᾰ́μην, ἐπρήχθην (Ionic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔπρηξᾰ ἔπρηξᾰς ἔπρηξε(ν) ἐπρήξᾰτον ἐπρηξᾰ́την ἐπρήξᾰμεν ἐπρήξᾰτε ἔπρηξᾰν
subjunctive πρήξω πρήξῃς πρήξῃ πρήξητον πρήξητον πρήξωμεν πρήξητε πρήξωσῐ(ν)
optative πρήξαιμῐ πρήξειᾰς,
πρήξαις 		πρήξειε(ν),
πρήξαι 		πρηξεῖτον πρηξείτην πρηξεῖμεν πρηξεῖτε πρηξεῖεν
imperative   πρῆξον πρηξᾰ́τω πρήξᾰτον πρηξᾰ́των   πρήξᾰτε πρηξᾰ́ντων
middle indicative ἐπρηξᾰ́μην ἐπρήξω ἐπρήξᾰτο ἐπρήξᾰσθον ἐπρηξᾰ́σθην ἐπρηξᾰ́μεθᾰ ἐπρήξᾰσθε ἐπρήξᾰντο
subjunctive πρήξωμαι πρήξηαι πρήξηται πρήξησθον πρήξησθον πρηξώμεθᾰ πρήξησθε πρήξωνται
optative πρηξαίμην πρήξαιο πρήξαιτο πρήξαισθον πρηξαίσθην πρηξαίμεθᾰ πρήξαισθε πρηξαίᾰτο
imperative   πρῆξαι πρηξᾰ́σθω πρήξᾰσθον πρηξᾰ́σθων   πρήξᾰσθε πρηξᾰ́σθων
passive indicative ἐπρήχθην ἐπρήχθης ἐπρήχθη ἐπρήχθητον ἐπρηχθήτην ἐπρήχθημεν ἐπρήχθητε ἐπρήχθησᾰν
subjunctive πρηχθῶ πρηχθῇς πρηχθῇ πρηχθῆτον πρηχθῆτον πρηχθῶμεν πρηχθῆτε πρηχθῶσῐ(ν)
optative πρηχθείην πρηχθείης πρηχθείη πρηχθεῖτον,
πρηχθείητον 		πρηχθείτην,
πρηχθειήτην 		πρηχθεῖμεν,
πρηχθείημεν 		πρηχθεῖτε,
πρηχθείητε 		πρήχθειεν,
πρηχθείησᾰν
imperative   πρήχθητῐ πρηχθήτω πρήχθητον πρηχθήτων   πρήχθητε πρηχθέντων
active middle passive
infinitive πρῆξαι πρήξᾰσθαι πρηχθῆναι
participle m πρήξᾱς πρηξᾰ́μενος πρηχθείς
f πρήξᾱσᾰ πρηξᾰμένη πρηχθεῖσᾰ
n πρῆξᾰν πρηξᾰ́μενον πρηχθέν
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: πρῆξᾰ, πρηξᾰ́μην, πρήχθην (Ionic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πρῆξᾰ πρῆξᾰς πρῆξε(ν) πρήξᾰτον πρηξᾰ́την πρήξᾰμεν πρήξᾰτε πρῆξᾰν
subjunctive πρήξω πρήξῃς πρήξῃ πρήξητον πρήξητον πρήξωμεν πρήξητε πρήξωσῐ(ν)
optative πρήξαιμῐ πρήξειᾰς,
πρήξαις 		πρήξειε(ν),
πρήξαι 		πρηξεῖτον πρηξείτην πρηξεῖμεν πρηξεῖτε πρηξεῖεν
imperative   πρῆξον πρηξᾰ́τω πρήξᾰτον πρηξᾰ́των   πρήξᾰτε πρηξᾰ́ντων
middle indicative πρηξᾰ́μην πρήξω πρήξᾰτο πρήξᾰσθον πρηξᾰ́σθην πρηξᾰ́μεθᾰ πρήξᾰσθε πρήξᾰντο
subjunctive πρήξωμαι πρήξηαι πρήξηται πρήξησθον πρήξησθον πρηξώμεθᾰ πρήξησθε πρήξωνται
optative πρηξαίμην πρήξαιο πρήξαιτο πρήξαισθον πρηξαίσθην πρηξαίμεθᾰ πρήξαισθε πρηξαίᾰτο
imperative   πρῆξαι πρηξᾰ́σθω πρήξᾰσθον πρηξᾰ́σθων   πρήξᾰσθε πρηξᾰ́σθων
passive indicative πρήχθην πρήχθης πρήχθη πρήχθητον πρηχθήτην πρήχθημεν πρήχθητε πρήχθησᾰν
subjunctive πρηχθῶ πρηχθῇς πρηχθῇ πρηχθῆτον πρηχθῆτον πρηχθῶμεν πρηχθῆτε πρηχθῶσῐ(ν)
optative πρηχθείην πρηχθείης πρηχθείη πρηχθεῖτον,
πρηχθείητον 		πρηχθείτην,
πρηχθειήτην 		πρηχθεῖμεν,
πρηχθείημεν 		πρηχθεῖτε,
πρηχθείητε 		πρήχθειεν,
πρηχθείησᾰν
imperative   πρήχθητῐ πρηχθήτω πρήχθητον πρηχθήτων   πρήχθητε πρηχθέντων
active middle passive
infinitive πρῆξαι πρήξᾰσθαι πρηχθῆναι
participle m πρήξᾱς πρηξᾰ́μενος πρηχθείς
f πρήξᾱσᾰ πρηξᾰμένη πρηχθεῖσᾰ
n πρῆξᾰν πρηξᾰ́μενον πρηχθέν
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: πέπρᾱγᾰ, πέπρᾱγμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πέπρᾱγᾰ πέπρᾱγᾰς πέπρᾱγε(ν) πεπρᾱ́γᾰτον πεπρᾱ́γᾰτον πεπρᾱ́γᾰμεν πεπρᾱ́γᾰτε πεπρᾱ́γᾱσῐ(ν)
subjunctive πεπρᾱ́γω πεπρᾱ́γῃς πεπρᾱ́γῃ πεπρᾱ́γητον πεπρᾱ́γητον πεπρᾱ́γωμεν πεπρᾱ́γητε πεπρᾱ́γωσῐ(ν)
optative πεπρᾱ́γοιμῐ,
πεπρᾱγοίην 		πεπρᾱ́γοις,
πεπρᾱγοίης 		πεπρᾱ́γοι,
πεπρᾱγοίη 		πεπρᾱ́γοιτον πεπρᾱγοίτην πεπρᾱ́γοιμεν πεπρᾱ́γοιτε πεπρᾱ́γοιεν
imperative   πέπρᾱγε πεπρᾱγέτω πεπρᾱ́γετον πεπρᾱγέτων   πεπρᾱ́γετε πεπρᾱγόντων
middle/
passive 		indicative πέπρᾱγμαι πέπρᾱξαι πέπρᾱκται πέπρᾱχθον πέπρᾱχθον πεπρᾱ́γμεθᾰ πέπρᾱχθε πεπρᾱ́γᾰται
subjunctive πεπρᾱγμένος ὦ πεπρᾱγμένος ᾖς πεπρᾱγμένος ᾖ πεπρᾱγμένω ἦτον πεπρᾱγμένω ἦτον πεπρᾱγμένοι ὦμεν πεπρᾱγμένοι ἦτε πεπρᾱγμένοι ὦσῐ(ν)
optative πεπρᾱγμένος εἴην πεπρᾱγμένος εἴης πεπρᾱγμένος εἴη πεπρᾱγμένω εἴητον/εἶτον πεπρᾱγμένω εἰήτην/εἴτην πεπρᾱγμένοι εἴημεν/εἶμεν πεπρᾱγμένοι εἴητε/εἶτε πεπρᾱγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   πέπρᾱξο πεπρᾱ́χθω πέπρᾱχθον πεπρᾱ́χθων   πέπρᾱχθε πεπρᾱ́χθων
active middle/passive
infinitive πεπρᾱγέναι πεπρᾶχθαι
participle m πεπρᾱγώς πεπρᾱγμένος
f πεπρᾱγυῖᾰ πεπρᾱγμένη
n πεπρᾱγός πεπρᾱγμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: πέπρᾱχᾰ, πέπρᾱγμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πέπρᾱχᾰ πέπρᾱχᾰς πέπρᾱχε(ν) πεπρᾱ́χᾰτον πεπρᾱ́χᾰτον πεπρᾱ́χᾰμεν πεπρᾱ́χᾰτε πεπρᾱ́χᾱσῐ(ν)
subjunctive πεπρᾱ́χω πεπρᾱ́χῃς πεπρᾱ́χῃ πεπρᾱ́χητον πεπρᾱ́χητον πεπρᾱ́χωμεν πεπρᾱ́χητε πεπρᾱ́χωσῐ(ν)
optative πεπρᾱ́χοιμῐ,
πεπρᾱχοίην 		πεπρᾱ́χοις,
πεπρᾱχοίης 		πεπρᾱ́χοι,
πεπρᾱχοίη 		πεπρᾱ́χοιτον πεπρᾱχοίτην πεπρᾱ́χοιμεν πεπρᾱ́χοιτε πεπρᾱ́χοιεν
imperative   πέπρᾱχε πεπρᾱχέτω πεπρᾱ́χετον πεπρᾱχέτων   πεπρᾱ́χετε πεπρᾱχόντων
middle/
passive 		indicative πέπρᾱγμαι πέπρᾱξαι πέπρᾱκται πέπρᾱχθον πέπρᾱχθον πεπρᾱ́γμεθᾰ πέπρᾱχθε πεπρᾱ́χᾰται
subjunctive πεπρᾱγμένος ὦ πεπρᾱγμένος ᾖς πεπρᾱγμένος ᾖ πεπρᾱγμένω ἦτον πεπρᾱγμένω ἦτον πεπρᾱγμένοι ὦμεν πεπρᾱγμένοι ἦτε πεπρᾱγμένοι ὦσῐ(ν)
optative πεπρᾱγμένος εἴην πεπρᾱγμένος εἴης πεπρᾱγμένος εἴη πεπρᾱγμένω εἴητον/εἶτον πεπρᾱγμένω εἰήτην/εἴτην πεπρᾱγμένοι εἴημεν/εἶμεν πεπρᾱγμένοι εἴητε/εἶτε πεπρᾱγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   πέπρᾱξο πεπρᾱ́χθω πέπρᾱχθον πεπρᾱ́χθων   πέπρᾱχθε πεπρᾱ́χθων
active middle/passive
infinitive πεπρᾱχέναι πεπρᾶχθαι
participle m πεπρᾱχώς πεπρᾱγμένος
f πεπρᾱχυῖᾰ πεπρᾱγμένη
n πεπρᾱχός πεπρᾱγμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: πέπρηγᾰ, πέπρηγμαι (Ionic, Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πέπρηγᾰ πέπρηγᾰς πέπρηγε(ν) πεπρήγᾰτον πεπρήγᾰτον πεπρήγᾰμεν πεπρήγᾰτε πεπρήγᾱσῐ(ν)
subjunctive πεπρήγω πεπρήγῃς πεπρήγῃ πεπρήγητον πεπρήγητον πεπρήγωμεν πεπρήγητε πεπρήγωσῐ(ν)
optative πεπρήγοιμῐ,
πεπρηγοίην 		πεπρήγοις,
πεπρηγοίης 		πεπρήγοι,
πεπρηγοίη 		πεπρήγοιτον πεπρηγοίτην πεπρήγοιμεν πεπρήγοιτε πεπρήγοιεν
imperative   πέπρηγε πεπρηγέτω πεπρήγετον πεπρηγέτων   πεπρήγετε πεπρηγόντων
middle/
passive 		indicative πέπρηγμαι πέπρηξαι πέπρηκται πέπρηχθον πέπρηχθον πεπρήγμεθᾰ πέπρηχθε πεπρήγᾰται
subjunctive πεπρηγμένος ὦ πεπρηγμένος ᾖς πεπρηγμένος ᾖ πεπρηγμένω ἦτον πεπρηγμένω ἦτον πεπρηγμένοι ὦμεν πεπρηγμένοι ἦτε πεπρηγμένοι ὦσῐ(ν)
optative πεπρηγμένος εἴην πεπρηγμένος εἴης πεπρηγμένος εἴη πεπρηγμένω εἴητον/εἶτον πεπρηγμένω εἰήτην/εἴτην πεπρηγμένοι εἴημεν/εἶμεν πεπρηγμένοι εἴητε/εἶτε πεπρηγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   πέπρηξο πεπρήχθω πέπρηχθον πεπρήχθων   πέπρηχθε πεπρήχθων
active middle/passive
infinitive πεπρηγέναι πεπρῆχθαι
participle m πεπρηγώς πεπρηγμένος
f πεπρηγυῖᾰ πεπρηγμένη
n πεπρηγός πεπρηγμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: πέπρηχᾰ, πέπρηγμαι (Ionic, Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πέπρηχᾰ πέπρηχᾰς πέπρηχε(ν) πεπρήχᾰτον πεπρήχᾰτον πεπρήχᾰμεν πεπρήχᾰτε πεπρήχᾱσῐ(ν)
subjunctive πεπρήχω πεπρήχῃς πεπρήχῃ πεπρήχητον πεπρήχητον πεπρήχωμεν πεπρήχητε πεπρήχωσῐ(ν)
optative πεπρήχοιμῐ,
πεπρηχοίην 		πεπρήχοις,
πεπρηχοίης 		πεπρήχοι,
πεπρηχοίη 		πεπρήχοιτον πεπρηχοίτην πεπρήχοιμεν πεπρήχοιτε πεπρήχοιεν
imperative   πέπρηχε πεπρηχέτω πεπρήχετον πεπρηχέτων   πεπρήχετε πεπρηχόντων
middle/
passive 		indicative πέπρηγμαι πέπρηξαι πέπρηκται πέπρηχθον πέπρηχθον πεπρήγμεθᾰ πέπρηχθε πεπρήχᾰται
subjunctive πεπρηγμένος ὦ πεπρηγμένος ᾖς πεπρηγμένος ᾖ πεπρηγμένω ἦτον πεπρηγμένω ἦτον πεπρηγμένοι ὦμεν πεπρηγμένοι ἦτε πεπρηγμένοι ὦσῐ(ν)
optative πεπρηγμένος εἴην πεπρηγμένος εἴης πεπρηγμένος εἴη πεπρηγμένω εἴητον/εἶτον πεπρηγμένω εἰήτην/εἴτην πεπρηγμένοι εἴημεν/εἶμεν πεπρηγμένοι εἴητε/εἶτε πεπρηγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   πέπρηξο πεπρήχθω πέπρηχθον πεπρήχθων   πέπρηχθε πεπρήχθων
active middle/passive
infinitive πεπρηχέναι πεπρῆχθαι
participle m πεπρηχώς πεπρηγμένος
f πεπρηχυῖᾰ πεπρηγμένη
n πεπρηχός πεπρηγμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

See also

References

  1. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “πρᾱ́σσω”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), volume II, with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 1229-1230

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia