πρεσβευόμενος • (presbeuómenos) m (feminine πρεσβευομένη, neuter πρεσβευόμενον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | πρεσβευόμενος presbeuómenos |
πρεσβευομένη presbeuoménē |
πρεσβευόμενον presbeuómenon |
πρεσβευομένω presbeuoménō |
πρεσβευομένᾱ presbeuoménā |
πρεσβευομένω presbeuoménō |
πρεσβευόμενοι presbeuómenoi |
πρεσβευόμεναι presbeuómenai |
πρεσβευόμενᾰ presbeuómena | |||||
Genitive | πρεσβευομένου presbeuoménou |
πρεσβευομένης presbeuoménēs |
πρεσβευομένου presbeuoménou |
πρεσβευομένοιν presbeuoménoin |
πρεσβευομέναιν presbeuoménain |
πρεσβευομένοιν presbeuoménoin |
πρεσβευομένων presbeuoménōn |
πρεσβευομένων presbeuoménōn |
πρεσβευομένων presbeuoménōn | |||||
Dative | πρεσβευομένῳ presbeuoménōi |
πρεσβευομένῃ presbeuoménēi |
πρεσβευομένῳ presbeuoménōi |
πρεσβευομένοιν presbeuoménoin |
πρεσβευομέναιν presbeuoménain |
πρεσβευομένοιν presbeuoménoin |
πρεσβευομένοις presbeuoménois |
πρεσβευομέναις presbeuoménais |
πρεσβευομένοις presbeuoménois | |||||
Accusative | πρεσβευόμενον presbeuómenon |
πρεσβευομένην presbeuoménēn |
πρεσβευόμενον presbeuómenon |
πρεσβευομένω presbeuoménō |
πρεσβευομένᾱ presbeuoménā |
πρεσβευομένω presbeuoménō |
πρεσβευομένους presbeuoménous |
πρεσβευομένᾱς presbeuoménās |
πρεσβευόμενᾰ presbeuómena | |||||
Vocative | πρεσβευόμενε presbeuómene |
πρεσβευομένη presbeuoménē |
πρεσβευόμενον presbeuómenon |
πρεσβευομένω presbeuoménō |
πρεσβευομένᾱ presbeuoménā |
πρεσβευομένω presbeuoménō |
πρεσβευόμενοι presbeuómenoi |
πρεσβευόμεναι presbeuómenai |
πρεσβευόμενᾰ presbeuómena | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
πρεσβευομένως presbeuoménōs |
πρεσβευομενώτερος presbeuomenṓteros |
πρεσβευομενώτᾰτος presbeuomenṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|