From προβάλλω (probállō, “to set forth”) + -η (-ē).
προβολή • (probolḗ) f (genitive προβολῆς); first declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ προβολή hē probolḗ |
τὼ προβολᾱ́ tṑ probolā́ |
αἱ προβολαί hai probolaí | ||||||||||
| Genitive | τῆς προβολῆς tês probolês |
τοῖν προβολαῖν toîn probolaîn |
τῶν προβολῶν tôn probolôn | ||||||||||
| Dative | τῇ προβολῇ têi probolêi |
τοῖν προβολαῖν toîn probolaîn |
ταῖς προβολαῖς taîs probolaîs | ||||||||||
| Accusative | τὴν προβολήν tḕn probolḗn |
τὼ προβολᾱ́ tṑ probolā́ |
τᾱ̀ς προβολᾱ́ς tā̀s probolā́s | ||||||||||
| Vocative | προβολή probolḗ |
προβολᾱ́ probolā́ |
προβολαί probolaí | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
Learned borrowing from Ancient Greek προβολή (probolḗ) with semantic loan from French and English projection.[1]
προβολή • (provolí) f (plural προβολές)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | προβολή (provolí) | προβολές (provolés) |
| genitive | προβολής (provolís) | προβολών (provolón) |
| accusative | προβολή (provolí) | προβολές (provolés) |
| vocative | προβολή (provolí) | προβολές (provolés) |