προγεγενημένος • (progegenēménos) m (feminine προγεγενημένη, neuter προγεγενημένον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | προγεγενημένος progegenēménos |
προγεγενημένη progegenēménē |
προγεγενημένον progegenēménon |
προγεγενημένω progegenēménō |
προγεγενημένᾱ progegenēménā |
προγεγενημένω progegenēménō |
προγεγενημένοι progegenēménoi |
προγεγενημέναι progegenēménai |
προγεγενημένᾰ progegenēména | |||||
Genitive | προγεγενημένου progegenēménou |
προγεγενημένης progegenēménēs |
προγεγενημένου progegenēménou |
προγεγενημένοιν progegenēménoin |
προγεγενημέναιν progegenēménain |
προγεγενημένοιν progegenēménoin |
προγεγενημένων progegenēménōn |
προγεγενημένων progegenēménōn |
προγεγενημένων progegenēménōn | |||||
Dative | προγεγενημένῳ progegenēménōi |
προγεγενημένῃ progegenēménēi |
προγεγενημένῳ progegenēménōi |
προγεγενημένοιν progegenēménoin |
προγεγενημέναιν progegenēménain |
προγεγενημένοιν progegenēménoin |
προγεγενημένοις progegenēménois |
προγεγενημέναις progegenēménais |
προγεγενημένοις progegenēménois | |||||
Accusative | προγεγενημένον progegenēménon |
προγεγενημένην progegenēménēn |
προγεγενημένον progegenēménon |
προγεγενημένω progegenēménō |
προγεγενημένᾱ progegenēménā |
προγεγενημένω progegenēménō |
προγεγενημένους progegenēménous |
προγεγενημένᾱς progegenēménās |
προγεγενημένᾰ progegenēména | |||||
Vocative | προγεγενημένε progegenēméne |
προγεγενημένη progegenēménē |
προγεγενημένον progegenēménon |
προγεγενημένω progegenēménō |
προγεγενημένᾱ progegenēménā |
προγεγενημένω progegenēménō |
προγεγενημένοι progegenēménoi |
προγεγενημέναι progegenēménai |
προγεγενημένᾰ progegenēména | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
προγεγενημένως progegenēménōs |
προγεγενημενώτερος progegenēmenṓteros |
προγεγενημενώτᾰτος progegenēmenṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|