προερῶν • (proerôn) m (feminine προεροῦσᾰ, neuter προεροῦν); first/third declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | προερῶν proerôn |
προεροῦσᾰ proeroûsa |
προεροῦν proeroûn |
προεροῦντε proeroûnte |
προερούσᾱ proeroúsā |
προεροῦντε proeroûnte |
προεροῦντες proeroûntes |
προεροῦσαι proeroûsai |
προεροῦντᾰ proeroûnta | |||||
Genitive | προεροῦντος proeroûntos |
προερούσης proeroúsēs |
προεροῦντος proeroûntos |
προερούντοιν proeroúntoin |
προερούσαιν proeroúsain |
προερούντοιν proeroúntoin |
προερούντων proeroúntōn |
προερουσῶν proerousôn |
προερούντων proeroúntōn | |||||
Dative | προεροῦντῐ proeroûnti |
προερούσῃ proeroúsēi |
προεροῦντῐ proeroûnti |
προερούντοιν proeroúntoin |
προερούσαιν proeroúsain |
προερούντοιν proeroúntoin |
προεροῦσῐ / προεροῦσῐν proeroûsi(n) |
προερούσαις proeroúsais |
προεροῦσῐ / προεροῦσῐν proeroûsi(n) | |||||
Accusative | προεροῦντᾰ proeroûnta |
προεροῦσᾰν proeroûsan |
προεροῦν proeroûn |
προεροῦντε proeroûnte |
προερούσᾱ proeroúsā |
προεροῦντε proeroûnte |
προεροῦντᾰς proeroûntas |
προερούσᾱς proeroúsās |
προεροῦντᾰ proeroûnta | |||||
Vocative | προερῶν proerôn |
προεροῦσᾰ proeroûsa |
προεροῦν proeroûn |
προεροῦντε proeroûnte |
προερούσᾱ proeroúsā |
προεροῦντε proeroûnte |
προεροῦντες proeroûntes |
προεροῦσαι proeroûsai |
προεροῦντᾰ proeroûnta | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
προερούντως proeroúntōs |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|