From προκαλέω (prokaléō) + -ίζομαι (-ízomai).
προκᾰλίζομαι • (prokalízomai)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| middle | indicative | προκᾰλίζομαι | προκᾰλίζεαι | προκᾰλίζεται | προκᾰλίζεσθον | προκᾰλίζεσθον | προκᾰλιζόμε(σ)θᾰ | προκᾰλίζεσθε | προκᾰλίζονται | ||||
| subjunctive | προκᾰλίζωμαι | προκᾰλίζηαι | προκᾰλίζηται | προκᾰλίζησθον | προκᾰλίζησθον | προκᾰλιζώμε(σ)θᾰ | προκᾰλίζησθε | προκᾰλίζωνται | |||||
| optative | προκᾰλιζοίμην | προκᾰλίζοιο | προκᾰλίζοιτο | προκᾰλίζοισθον | προκᾰλιζοίσθην | προκᾰλιζοίμε(σ)θᾰ | προκᾰλίζοισθε | προκᾰλιζοίᾰτο | |||||
| imperative | προκᾰλίζεο | προκᾰλιζέσθω | προκᾰλίζεσθον | προκᾰλιζέσθων | προκᾰλίζεσθε | προκᾰλιζέσθων | |||||||
| infinitive | προκᾰλίζεσθαι | ||||||||||||
| participle | m | προκᾰλιζόμενος | |||||||||||
| f | προκᾰλιζομένη | ||||||||||||
| n | προκᾰλιζόμενον | ||||||||||||
| Notes: | Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| middle | indicative | προκᾰλιζόμην | προκᾰλίζου | προκᾰλίζετο | προκᾰλίζεσθον | προκᾰλιζέσθην | προκᾰλιζόμε(σ)θᾰ | προκᾰλίζεσθε | προκᾰλίζοντο | ||||
| Notes: | Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||