From προ- (pro-) + ὀφείλω (opheílō)).
προοφείλω • (proopheílō)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | προώφειλον | προώφειλες | προώφειλε(ν) | προωφείλετον | προωφειλέτην | προωφείλομεν | προωφείλετε | προώφειλον | ||||
middle/ passive |
indicative | προωφειλόμην | προωφείλου | προωφείλετο | προωφείλεσθον | προωφειλέσθην | προωφειλόμεθᾰ | προωφείλεσθε | προωφείλοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | προωφείληκᾰ | προωφείληκᾰς | προωφείληκε(ν) | προωφειλήκᾰτον | προωφειλήκᾰτον | προωφειλήκᾰμεν | προωφειλήκᾰτε | προωφειλήκᾱσῐ(ν) | ||||
subjunctive | προωφειλήκω | προωφειλήκῃς | προωφειλήκῃ | προωφειλήκητον | προωφειλήκητον | προωφειλήκωμεν | προωφειλήκητε | προωφειλήκωσῐ(ν) | |||||
optative | προωφειλήκοιμῐ, προωφειληκοίην |
προωφειλήκοις, προωφειληκοίης |
προωφειλήκοι, προωφειληκοίη |
προωφειλήκοιτον | προωφειληκοίτην | προωφειλήκοιμεν | προωφειλήκοιτε | προωφειλήκοιεν | |||||
imperative | προωφείληκε | προωφειληκέτω | προωφειλήκετον | προωφειληκέτων | προωφειλήκετε | προωφειληκόντων | |||||||
active | |||||||||||||
infinitive | προωφειληκέναι | ||||||||||||
participle | m | προωφειληκώς | |||||||||||
f | προωφειληκυῖᾰ | ||||||||||||
n | προωφειληκός | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | προωφειλήκειν, προωφειλήκη |
προωφειλήκεις, προωφειλήκης |
προωφειλήκει(ν) | προωφειλήκετον | προωφειληκέτην | προωφειλήκεμεν | προωφειλήκετε | προωφειλήκεσᾰν | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|