προσλᾰβών • (proslăbṓn) m (feminine προσλᾰβοῦσᾰ, neuter προσλᾰβόν); first/third declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | προσλᾰβών proslăbṓn |
προσλᾰβοῦσᾰ proslăboûsă |
προσλᾰβόν proslăbón |
προσλᾰβόντε proslăbónte |
προσλᾰβούσᾱ proslăboúsā |
προσλᾰβόντε proslăbónte |
προσλᾰβόντες proslăbóntes |
προσλᾰβοῦσαι proslăboûsai |
προσλᾰβόντᾰ proslăbóntă | |||||
Genitive | προσλᾰβόντος proslăbóntos |
προσλᾰβούσης proslăboúsēs |
προσλᾰβόντος proslăbóntos |
προσλᾰβόντοιν proslăbóntoin |
προσλᾰβούσαιν proslăboúsain |
προσλᾰβόντοιν proslăbóntoin |
προσλᾰβόντων proslăbóntōn |
προσλᾰβουσῶν proslăbousôn |
προσλᾰβόντων proslăbóntōn | |||||
Dative | προσλᾰβόντῐ proslăbóntĭ |
προσλᾰβούσῃ proslăboúsēi |
προσλᾰβόντῐ proslăbóntĭ |
προσλᾰβόντοιν proslăbóntoin |
προσλᾰβούσαιν proslăboúsain |
προσλᾰβόντοιν proslăbóntoin |
προσλᾰβοῦσῐ / προσλᾰβοῦσῐν proslăboûsĭ(n) |
προσλᾰβούσαις proslăboúsais |
προσλᾰβοῦσῐ / προσλᾰβοῦσῐν proslăboûsĭ(n) | |||||
Accusative | προσλᾰβόντᾰ proslăbóntă |
προσλᾰβοῦσᾰν proslăboûsăn |
προσλᾰβόν proslăbón |
προσλᾰβόντε proslăbónte |
προσλᾰβούσᾱ proslăboúsā |
προσλᾰβόντε proslăbónte |
προσλᾰβόντᾰς proslăbóntăs |
προσλᾰβούσᾱς proslăboúsās |
προσλᾰβόντᾰ proslăbóntă | |||||
Vocative | προσλᾰβών proslăbṓn |
προσλᾰβοῦσᾰ proslăboûsă |
προσλᾰβόν proslăbón |
προσλᾰβόντε proslăbónte |
προσλᾰβούσᾱ proslăboúsā |
προσλᾰβόντε proslăbónte |
προσλᾰβόντες proslăbóntes |
προσλᾰβοῦσαι proslăboûsai |
προσλᾰβόντᾰ proslăbóntă | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
προσλᾰβόντως proslăbóntōs |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|