προσπεσών • (prospesṓn) m (feminine προσπεσοῦσᾰ, neuter προσπεσόν); first/third declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | προσπεσών prospesṓn |
προσπεσοῦσᾰ prospesoûsă |
προσπεσόν prospesón |
προσπεσόντε prospesónte |
προσπεσούσᾱ prospesoúsā |
προσπεσόντε prospesónte |
προσπεσόντες prospesóntes |
προσπεσοῦσαι prospesoûsai |
προσπεσόντᾰ prospesóntă | |||||
Genitive | προσπεσόντος prospesóntos |
προσπεσούσης prospesoúsēs |
προσπεσόντος prospesóntos |
προσπεσόντοιν prospesóntoin |
προσπεσούσαιν prospesoúsain |
προσπεσόντοιν prospesóntoin |
προσπεσόντων prospesóntōn |
προσπεσουσῶν prospesousôn |
προσπεσόντων prospesóntōn | |||||
Dative | προσπεσόντῐ prospesóntĭ |
προσπεσούσῃ prospesoúsēi |
προσπεσόντῐ prospesóntĭ |
προσπεσόντοιν prospesóntoin |
προσπεσούσαιν prospesoúsain |
προσπεσόντοιν prospesóntoin |
προσπεσοῦσῐ / προσπεσοῦσῐν prospesoûsĭ(n) |
προσπεσούσαις prospesoúsais |
προσπεσοῦσῐ / προσπεσοῦσῐν prospesoûsĭ(n) | |||||
Accusative | προσπεσόντᾰ prospesóntă |
προσπεσοῦσᾰν prospesoûsăn |
προσπεσόν prospesón |
προσπεσόντε prospesónte |
προσπεσούσᾱ prospesoúsā |
προσπεσόντε prospesónte |
προσπεσόντᾰς prospesóntăs |
προσπεσούσᾱς prospesoúsās |
προσπεσόντᾰ prospesóntă | |||||
Vocative | προσπεσών prospesṓn |
προσπεσοῦσᾰ prospesoûsă |
προσπεσόν prospesón |
προσπεσόντε prospesónte |
προσπεσούσᾱ prospesoúsā |
προσπεσόντε prospesónte |
προσπεσόντες prospesóntes |
προσπεσοῦσαι prospesoûsai |
προσπεσόντᾰ prospesóntă | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
προσπεσόντως prospesóntōs |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|