προσπλέων • (prospléōn) m (feminine προσπλέουσᾰ, neuter προσπλέον); first/third declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | προσπλέων prospléōn |
προσπλέουσᾰ prospléousa |
προσπλέον prospléon |
προσπλέοντε prospléonte |
προσπλεούσᾱ prospleoúsā |
προσπλέοντε prospléonte |
προσπλέοντες prospléontes |
προσπλέουσαι prospléousai |
προσπλέοντᾰ prospléonta | |||||
Genitive | προσπλέοντος prospléontos |
προσπλεούσης prospleoúsēs |
προσπλέοντος prospléontos |
προσπλεόντοιν prospleóntoin |
προσπλεούσαιν prospleoúsain |
προσπλεόντοιν prospleóntoin |
προσπλεόντων prospleóntōn |
προσπλεουσῶν prospleousôn |
προσπλεόντων prospleóntōn | |||||
Dative | προσπλέοντῐ prospléonti |
προσπλεούσῃ prospleoúsēi |
προσπλέοντῐ prospléonti |
προσπλεόντοιν prospleóntoin |
προσπλεούσαιν prospleoúsain |
προσπλεόντοιν prospleóntoin |
προσπλέουσῐ / προσπλέουσῐν prospléousi(n) |
προσπλεούσαις prospleoúsais |
προσπλέουσῐ / προσπλέουσῐν prospléousi(n) | |||||
Accusative | προσπλέοντᾰ prospléonta |
προσπλέουσᾰν prospléousan |
προσπλέον prospléon |
προσπλέοντε prospléonte |
προσπλεούσᾱ prospleoúsā |
προσπλέοντε prospléonte |
προσπλέοντᾰς prospléontas |
προσπλεούσᾱς prospleoúsās |
προσπλέοντᾰ prospléonta | |||||
Vocative | προσπλέων prospléōn |
προσπλέουσᾰ prospléousa |
προσπλέον prospléon |
προσπλέοντε prospléonte |
προσπλεούσᾱ prospleoúsā |
προσπλέοντε prospléonte |
προσπλέοντες prospléontes |
προσπλέουσαι prospléousai |
προσπλέοντᾰ prospléonta | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
προσπλεόντως prospleóntōs |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|