(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
προσωπικός • (prosopikós) m (feminine προσωπική, neuter προσωπικό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | προσωπικός (prosopikós) | προσωπική (prosopikí) | προσωπικό (prosopikó) | προσωπικοί (prosopikoí) | προσωπικές (prosopikés) | προσωπικά (prosopiká) | |
genitive | προσωπικού (prosopikoú) | προσωπικής (prosopikís) | προσωπικού (prosopikoú) | προσωπικών (prosopikón) | προσωπικών (prosopikón) | προσωπικών (prosopikón) | |
accusative | προσωπικό (prosopikó) | προσωπική (prosopikí) | προσωπικό (prosopikó) | προσωπικούς (prosopikoús) | προσωπικές (prosopikés) | προσωπικά (prosopiká) | |
vocative | προσωπικέ (prosopiké) | προσωπική (prosopikí) | προσωπικό (prosopikó) | προσωπικοί (prosopikoí) | προσωπικές (prosopikés) | προσωπικά (prosopiká) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο προσωπικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο προσωπικός, etc.)
Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο προσωπικότερος", etc)
|