From πρότερος (próteros) + -αῖος (-aîos).
προτεραῖος • (proteraîos) m (feminine προτεραίᾱ, neuter προτεραῖον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | προτεραῖος proteraîos |
προτεραίᾱ proteraíā |
προτεραῖον proteraîon |
προτεραίω proteraíō |
προτεραίᾱ proteraíā |
προτεραίω proteraíō |
προτεραῖοι proteraîoi |
προτεραῖαι proteraîai |
προτεραῖᾰ proteraîă | |||||
Genitive | προτεραίου proteraíou |
προτεραίᾱς proteraíās |
προτεραίου proteraíou |
προτεραίοιν proteraíoin |
προτεραίαιν proteraíain |
προτεραίοιν proteraíoin |
προτεραίων proteraíōn |
προτεραίων proteraíōn |
προτεραίων proteraíōn | |||||
Dative | προτεραίῳ proteraíōi |
προτεραίᾳ proteraíāi |
προτεραίῳ proteraíōi |
προτεραίοιν proteraíoin |
προτεραίαιν proteraíain |
προτεραίοιν proteraíoin |
προτεραίοις proteraíois |
προτεραίαις proteraíais |
προτεραίοις proteraíois | |||||
Accusative | προτεραῖον proteraîon |
προτεραίᾱν proteraíān |
προτεραῖον proteraîon |
προτεραίω proteraíō |
προτεραίᾱ proteraíā |
προτεραίω proteraíō |
προτεραίους proteraíous |
προτεραίᾱς proteraíās |
προτεραῖᾰ proteraîă | |||||
Vocative | προτεραῖε proteraîe |
προτεραίᾱ proteraíā |
προτεραῖον proteraîon |
προτεραίω proteraíō |
προτεραίᾱ proteraíā |
προτεραίω proteraíō |
προτεραῖοι proteraîoi |
προτεραῖαι proteraîai |
προτεραῖᾰ proteraîă | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
προτεραίως proteraíōs |
προτεραιότερος proteraióteros |
προτεραιότᾰτος proteraiótătos | ||||||||||||
Notes: |
|