προφανής

Ancient Greek

From προ- (pro-) +‎ φαίνω (phaínō) +‎ -ής (-ḗs).

προφᾰνής • (prophanḗs) m or f (neuter προφᾰνές); third declension

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	προφᾰνής prophanḗs	προφᾰνές prophanés	προφᾰνεῖ prophaneî	προφᾰνεῖ prophaneî	προφᾰνεῖς prophaneîs	προφᾰνῆ prophanê
Genitive	προφᾰνοῦς prophanoûs	προφᾰνοῦς prophanoûs	προφᾰνοῖν prophanoîn	προφᾰνοῖν prophanoîn	προφᾰνῶν prophanôn	προφᾰνῶν prophanôn
Dative	προφᾰνεῖ prophaneî	προφᾰνεῖ prophaneî	προφᾰνοῖν prophanoîn	προφᾰνοῖν prophanoîn	προφᾰνέσῐ / προφᾰνέσῐν prophanési(n)	προφᾰνέσῐ / προφᾰνέσῐν prophanési(n)
Accusative	προφᾰνῆ prophanê	προφᾰνές prophanés	προφᾰνεῖ prophaneî	προφᾰνεῖ prophaneî	προφᾰνεῖς prophaneîs	προφᾰνῆ prophanê
Vocative	προφᾰνές prophanés	προφᾰνές prophanés	προφᾰνεῖ prophaneî	προφᾰνεῖ prophaneî	προφᾰνεῖς prophaneîs	προφᾰνῆ prophanê
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	προφᾰνῶς prophanôs		προφᾰνέστερος prophanésteros		προφᾰνέστᾰτος prophanéstatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

προφανής • (profanís) m (feminine προφανής, neuter προφανές)

Declension of προφανής

number case \ gender	singular			plural
number case \ gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	προφανής •	προφανής •	προφανές •	προφανείς •	προφανείς •	προφανή •
genitive	προφανούς •	προφανούς •	προφανούς •	προφανών •	προφανών •	προφανών •
accusative	προφανή •	προφανή •	προφανές •	προφανείς •	προφανείς •	προφανή •
vocative	προφανή • / προφανής •	προφανής •	προφανές •	προφανείς •	προφανείς •	προφανή •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο προφανής, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο προφανής, etc.)