From προστάσσω (prostássō, “to place or post at a place”) + -σις (-sis).
πρόστᾰξῐς • (próstaxis) f (genitive προστᾰ́ξεως); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ πρόστᾰξῐς hē próstaxis |
τὼ προστᾰ́ξει tṑ prostáxei |
αἱ προστᾰ́ξεις hai prostáxeis | ||||||||||
| Genitive | τῆς προστᾰ́ξεως tês prostáxeōs |
τοῖν προστᾰξέοιν toîn prostaxéoin |
τῶν προστᾰ́ξεων tôn prostáxeōn | ||||||||||
| Dative | τῇ προστᾰ́ξει têi prostáxei |
τοῖν προστᾰξέοιν toîn prostaxéoin |
ταῖς προστᾰ́ξεσῐ / προστᾰ́ξεσῐν taîs prostáxesi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὴν πρόστᾰξῐν tḕn próstaxin |
τὼ προστᾰ́ξει tṑ prostáxei |
τᾱ̀ς προστᾰ́ξεις tā̀s prostáxeis | ||||||||||
| Vocative | πρόστᾰξῐ próstaxi |
προστᾰ́ξει prostáxei |
προστᾰ́ξεις prostáxeis | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||