From πτύω (ptúō, “to spit”) and the suffix -μα (-ma).
πτύσμᾰ • (ptúsma) n (genitive πτύσμᾰτος); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | τὸ πτῠ́σμᾰ tò ptúsma |
τὼ πτῠ́σμᾰτε tṑ ptúsmate |
τᾰ̀ πτῠ́σμᾰτᾰ tà ptúsmata | ||||||||||
Genitive | τοῦ πτῠ́σμᾰτος toû ptúsmatos |
τοῖν πτῠσμᾰ́τοιν toîn ptusmátoin |
τῶν πτῠσμᾰ́των tôn ptusmátōn | ||||||||||
Dative | τῷ πτῠ́σμᾰτῐ tôi ptúsmati |
τοῖν πτῠσμᾰ́τοιν toîn ptusmátoin |
τοῖς πτῠ́σμᾰσῐ / πτῠ́σμᾰσῐν toîs ptúsmasi(n) | ||||||||||
Accusative | τὸ πτῠ́σμᾰ tò ptúsma |
τὼ πτῠ́σμᾰτε tṑ ptúsmate |
τᾰ̀ πτῠ́σμᾰτᾰ tà ptúsmata | ||||||||||
Vocative | πτῠ́σμᾰ ptúsma |
πτῠ́σμᾰτε ptúsmate |
πτῠ́σμᾰτᾰ ptúsmata | ||||||||||
Notes: |
|