σάττω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word σάττω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word σάττω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say σάττω in singular and plural. Everything you need to know about the word σάττω you have here. The definition of the word σάττω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofσάττω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

From Proto-Indo-European *twenk- (“to squeeze, press together; pressure”), the same root of Proto-Germanic *þwangiz (“belt, strap; clamp”) and Lithuanian tveñkti (“to dam up”). The connection with Tocharian A twāṅk is, however, difficult, both because of the difference in the preforms needed and because of the uncertain meaning of the poorly-attested Tocharian verb (traditionally translated as "to force in").[1]

Pronunciation

 

Verb

σᾰ́ττω • (sáttō)

  1. to stuff quite full, cram, pack
    Synonym: νᾰ́σσω (nássō)
  2. to press close, compress
  3. to equip with a store
  4. (figuratively) to load

Inflection

   Present: σᾰ́ττω, σᾰ́ττομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σᾰ́ττω σᾰ́ττεις σᾰ́ττει σᾰ́ττετον σᾰ́ττετον σᾰ́ττομεν σᾰ́ττετε σᾰ́ττουσῐ(ν)
subjunctive σᾰ́ττω σᾰ́ττῃς σᾰ́ττῃ σᾰ́ττητον σᾰ́ττητον σᾰ́ττωμεν σᾰ́ττητε σᾰ́ττωσῐ(ν)
optative σᾰ́ττοιμῐ σᾰ́ττοις σᾰ́ττοι σᾰ́ττοιτον σᾰττοίτην σᾰ́ττοιμεν σᾰ́ττοιτε σᾰ́ττοιεν
imperative   σᾰ́ττε σᾰττέτω σᾰ́ττετον σᾰττέτων   σᾰ́ττετε σᾰττόντων
middle/
passive 		indicative σᾰ́ττομαι σᾰ́ττῃ,
σᾰ́ττει 		σᾰ́ττεται σᾰ́ττεσθον σᾰ́ττεσθον σᾰττόμεθᾰ σᾰ́ττεσθε σᾰ́ττονται
subjunctive σᾰ́ττωμαι σᾰ́ττῃ σᾰ́ττηται σᾰ́ττησθον σᾰ́ττησθον σᾰττώμεθᾰ σᾰ́ττησθε σᾰ́ττωνται
optative σᾰττοίμην σᾰ́ττοιο σᾰ́ττοιτο σᾰ́ττοισθον σᾰττοίσθην σᾰττοίμεθᾰ σᾰ́ττοισθε σᾰ́ττοιντο
imperative   σᾰ́ττου σᾰττέσθω σᾰ́ττεσθον σᾰττέσθων   σᾰ́ττεσθε σᾰττέσθων
active middle/passive
infinitive σᾰ́ττειν σᾰ́ττεσθαι
participle m σᾰ́ττων σᾰττόμενος
f σᾰ́ττουσᾰ σᾰττομένη
n σᾰ́ττον σᾰττόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔσᾰττον, ἐσᾰττόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔσᾰττον ἔσᾰττες ἔσᾰττε(ν) ἐσᾰ́ττετον ἐσᾰττέτην ἐσᾰ́ττομεν ἐσᾰ́ττετε ἔσᾰττον
middle/
passive 		indicative ἐσᾰττόμην ἐσᾰ́ττου ἐσᾰ́ττετο ἐσᾰ́ττεσθον ἐσᾰττέσθην ἐσᾰττόμεθᾰ ἐσᾰ́ττεσθε ἐσᾰ́ττοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: σᾰ́ξω, σᾰ́ξομαι, σᾰχθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σᾰ́ξω σᾰ́ξεις σᾰ́ξει σᾰ́ξετον σᾰ́ξετον σᾰ́ξομεν σᾰ́ξετε σᾰ́ξουσῐ(ν)
optative σᾰ́ξοιμῐ σᾰ́ξοις σᾰ́ξοι σᾰ́ξοιτον σᾰξοίτην σᾰ́ξοιμεν σᾰ́ξοιτε σᾰ́ξοιεν
middle indicative σᾰ́ξομαι σᾰ́ξῃ,
σᾰ́ξει 		σᾰ́ξεται σᾰ́ξεσθον σᾰ́ξεσθον σᾰξόμεθᾰ σᾰ́ξεσθε σᾰ́ξονται
optative σᾰξοίμην σᾰ́ξοιο σᾰ́ξοιτο σᾰ́ξοισθον σᾰξοίσθην σᾰξοίμεθᾰ σᾰ́ξοισθε σᾰ́ξοιντο
passive indicative σᾰχθήσομαι σᾰχθήσῃ σᾰχθήσεται σᾰχθήσεσθον σᾰχθήσεσθον σᾰχθησόμεθᾰ σᾰχθήσεσθε σᾰχθήσονται
optative σᾰχθησοίμην σᾰχθήσοιο σᾰχθήσοιτο σᾰχθήσοισθον σᾰχθησοίσθην σᾰχθησοίμεθᾰ σᾰχθήσοισθε σᾰχθήσοιντο
active middle passive
infinitive σᾰ́ξειν σᾰ́ξεσθαι σᾰχθήσεσθαι
participle m σᾰ́ξων σᾰξόμενος σᾰχθησόμενος
f σᾰ́ξουσᾰ σᾰξομένη σᾰχθησομένη
n σᾰ́ξον σᾰξόμενον σᾰχθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔσᾰξᾰ, ἐσᾰξᾰ́μην, ἐσᾰ́χθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔσᾰξᾰ ἔσᾰξᾰς ἔσᾰξε(ν) ἐσᾰ́ξᾰτον ἐσᾰξᾰ́την ἐσᾰ́ξᾰμεν ἐσᾰ́ξᾰτε ἔσᾰξᾰν
subjunctive σᾰ́ξω σᾰ́ξῃς σᾰ́ξῃ σᾰ́ξητον σᾰ́ξητον σᾰ́ξωμεν σᾰ́ξητε σᾰ́ξωσῐ(ν)
optative σᾰ́ξαιμῐ σᾰ́ξειᾰς,
σᾰ́ξαις 		σᾰ́ξειε(ν),
σᾰ́ξαι 		σᾰ́ξαιτον σᾰξαίτην σᾰ́ξαιμεν σᾰ́ξαιτε σᾰ́ξειᾰν,
σᾰ́ξαιεν
imperative   σᾰ́ξον σᾰξᾰ́τω σᾰ́ξᾰτον σᾰξᾰ́των   σᾰ́ξᾰτε σᾰξᾰ́ντων
middle indicative ἐσᾰξᾰ́μην ἐσᾰ́ξω ἐσᾰ́ξᾰτο ἐσᾰ́ξᾰσθον ἐσᾰξᾰ́σθην ἐσᾰξᾰ́μεθᾰ ἐσᾰ́ξᾰσθε ἐσᾰ́ξᾰντο
subjunctive σᾰ́ξωμαι σᾰ́ξῃ σᾰ́ξηται σᾰ́ξησθον σᾰ́ξησθον σᾰξώμεθᾰ σᾰ́ξησθε σᾰ́ξωνται
optative σᾰξαίμην σᾰ́ξαιο σᾰ́ξαιτο σᾰ́ξαισθον σᾰξαίσθην σᾰξαίμεθᾰ σᾰ́ξαισθε σᾰ́ξαιντο
imperative   σᾰ́ξαι σᾰξᾰ́σθω σᾰ́ξᾰσθον σᾰξᾰ́σθων   σᾰ́ξᾰσθε σᾰξᾰ́σθων
passive indicative ἐσᾰ́χθην ἐσᾰ́χθης ἐσᾰ́χθη ἐσᾰ́χθητον ἐσᾰχθήτην ἐσᾰ́χθημεν ἐσᾰ́χθητε ἐσᾰ́χθησᾰν
subjunctive σᾰχθῶ σᾰχθῇς σᾰχθῇ σᾰχθῆτον σᾰχθῆτον σᾰχθῶμεν σᾰχθῆτε σᾰχθῶσῐ(ν)
optative σᾰχθείην σᾰχθείης σᾰχθείη σᾰχθεῖτον,
σᾰχθείητον 		σᾰχθείτην,
σᾰχθειήτην 		σᾰχθεῖμεν,
σᾰχθείημεν 		σᾰχθεῖτε,
σᾰχθείητε 		σᾰχθεῖεν,
σᾰχθείησᾰν
imperative   σᾰ́χθητῐ σᾰχθήτω σᾰ́χθητον σᾰχθήτων   σᾰ́χθητε σᾰχθέντων
active middle passive
infinitive σᾰ́ξαι σᾰ́ξᾰσθαι σᾰχθῆναι
participle m σᾰ́ξᾱς σᾰξᾰ́μενος σᾰχθείς
f σᾰ́ξᾱσᾰ σᾰξᾰμένη σᾰχθεῖσᾰ
n σᾰ́ξᾰν σᾰξᾰ́μενον σᾰχθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: έσᾰχᾰ, σέσᾰγμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative έσᾰχᾰ έσᾰχᾰς έσᾰχε(ν) εσᾰ́χᾰτον εσᾰ́χᾰτον εσᾰ́χᾰμεν εσᾰ́χᾰτε εσᾰ́χᾱσῐ(ν)
subjunctive εσᾰ́χω εσᾰ́χῃς εσᾰ́χῃ εσᾰ́χητον εσᾰ́χητον εσᾰ́χωμεν εσᾰ́χητε εσᾰ́χωσῐ(ν)
optative εσᾰ́χοιμῐ,
εσᾰχοίην 		εσᾰ́χοις,
εσᾰχοίης 		εσᾰ́χοι,
εσᾰχοίη 		εσᾰ́χοιτον εσᾰχοίτην εσᾰ́χοιμεν εσᾰ́χοιτε εσᾰ́χοιεν
imperative   έσᾰχε εσᾰχέτω εσᾰ́χετον εσᾰχέτων   εσᾰ́χετε εσᾰχόντων
middle/
passive 		indicative σέσᾰγμαι σέσᾰξαι σέσᾰκται σέσᾰχθον σέσᾰχθον σεσᾰ́γμεθᾰ σέσᾰχθε σεσᾰ́γᾰται
subjunctive σεσᾰγμένος ὦ σεσᾰγμένος ᾖς σεσᾰγμένος ᾖ σεσᾰγμένω ἦτον σεσᾰγμένω ἦτον σεσᾰγμένοι ὦμεν σεσᾰγμένοι ἦτε σεσᾰγμένοι ὦσῐ(ν)
optative σεσᾰγμένος εἴην σεσᾰγμένος εἴης σεσᾰγμένος εἴη σεσᾰγμένω εἴητον/εἶτον σεσᾰγμένω εἰήτην/εἴτην σεσᾰγμένοι εἴημεν/εἶμεν σεσᾰγμένοι εἴητε/εἶτε σεσᾰγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   σέσᾰξο σεσᾰ́χθω σέσᾰχθον σεσᾰ́χθων   σέσᾰχθε σεσᾰ́χθων
active middle/passive
infinitive εσᾰχέναι σεσᾰ́χθαι
participle m εσᾰχώς σεσᾰγμένος
f εσᾰχυῖᾰ σεσᾰγμένη
n εσᾰχός σεσᾰγμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

References

  1. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “σάττω”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 1311

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia