σέλας

Ancient Greek

Etymology

Uncertain. Possibly from Pre-Greek with other derivative σελήνη (selḗnē).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /sé.las/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈse.las/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈse.las/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈse.las/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈse.las/

Noun

σέλᾰς • (sélas) n (genitive σέλᾰος); third declension

light, brightness, the bright flame or blaze of fire
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 19.366
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 19.375
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 8.563
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 17.739
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 18.353
- 750 BCE – 650 BCE, Hesiod, The Shield of Heracles 275
- 522 BCE – 443 BCE, Pindar, Pythian Ode 3.69
- 458 BCE, Aeschylus, Agamemnon 281
shine

Inflection

Third declension of τὸ σέλᾰς; τοῦ σέλᾰος (contracted, Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	τὸ σέλᾰς tò sélas	τὼ σέλᾰε tṑ sélae	τᾰ̀ σέλᾰᾰ tà sélaa
Genitive	τοῦ σέλᾰος toû sélaos	τοῖν σελᾰ́οιν toîn seláoin	τῶν σελᾰ́ων tôn seláōn
Dative	τῷ σέλᾰῐ̈ tôi sélaï	τοῖν σελᾰ́οιν toîn seláoin	τοῖς σέλᾰσῐ / σέλᾰσῐν toîs sélasi(n)
Accusative	τὸ σέλᾰς tò sélas	τὼ σέλᾰε tṑ sélae	τᾰ̀ σέλᾰᾰ tà sélaa
Vocative	σέλᾰς sélas	σέλᾰε sélae	σέλᾰᾰ sélaa
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Third declension of τὸ σέλᾰς; τοῦ σέλως (contracted, Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	τὸ σέλᾰς tò sélas	τὼ σέλᾱ tṑ sélā	τᾰ̀ σέλᾱ tà sélā
Genitive	τοῦ σέλως toû sélōs	τοῖν σελῷν toîn selôin	τῶν σελῶν tôn selôn
Dative	τῷ σέλαι / σέλᾳ tôi sélai / sélāi	τοῖν σελῷν toîn selôin	τοῖς σέλᾰσῐ / σέλᾰσῐν toîs sélasi(n)
Accusative	τὸ σέλᾰς tò sélas	τὼ σέλᾱ tṑ sélā	τᾰ̀ σέλᾱ tà sélā
Vocative	σέλᾰς sélas	σέλᾱ sélā	σέλᾱ sélā
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Third declension of τὸ σέλᾰς; τοῦ σέλᾰτος (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	τὸ σέλᾰς tò sélas	τὼ σέλᾰτε tṑ sélate	τᾰ̀ σέλᾰτᾰ tà sélata
Genitive	τοῦ σέλᾰτος toû sélatos	τοῖν σελᾰ́τοιν toîn selátoin	τῶν σελᾰ́των tôn selátōn
Dative	τῷ σέλᾰτῐ tôi sélati	τοῖν σελᾰ́τοιν toîn selátoin	τοῖς σέλᾰσῐ / σέλᾰσῐν toîs sélasi(n)
Accusative	τὸ σέλᾰς tò sélas	τὼ σέλᾰτε tṑ sélate	τᾰ̀ σέλᾰτᾰ tà sélata
Vocative	σέλᾰς sélas	σέλᾰτε sélate	σέλᾰτᾰ sélata
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension. Nominative singular -ς (-s) arose by reduction of the original cluster *-ts.

References

“σέλας”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
σέλας in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
σέλας in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- beam idem, page 66.
- blaze idem, page 82.
- brightness idem, page 98.
- coruscation idem, page 176.
- flame idem, page 325.
- flash idem, page 326.
- glare idem, page 361.
- gleam idem, page 361.
- glimmer idem, page 362.
- glitter idem, page 362.
- light idem, page 490.
- lustre idem, page 505.
- resplendence idem, page 704.
- sunbeam idem, page 838.

Greek

Pronunciation

IPA^(key): /ˈse.las/
Hyphenation: σέ‧λας

Etymology 1

Ancient Greek σέλας (sélas).

Noun

σέλας • (sélas) n (plural σέλατα) or σέλαα (sélaa): see the ancient declension of σέλας (sélas)

lights, aurora
βόρειο σέλας ― vóreio sélas ― northern lights, aurora borealis

νότιο σέλας ― nótio sélas ― southern lights, aurora australis
shine

Declension

	singular	plural
nominative	σέλας (sélas)	σέλατα (sélata)
genitive	σέλατος (sélatos)	σελάτων (seláton)
accusative	σέλας (sélas)	σέλατα (sélata)
vocative	σέλας (sélas)	σέλατα (sélata)

Inflectional forms as in the ancient σέλας (sélas).
Also, genitive singular σέλαος (sélaos) and a plural form σέλαα (sélaa).
The plural forms are rare.

Etymology 2

Noun

σέλας • (sélas) f

Genitive singular form of σέλα (séla).

σέλας

Contents

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Noun

Inflection

References

Greek

Pronunciation

Etymology 1

Noun

Declension

Etymology 2

Noun

Further reading

Wikious

Boobota

Sagapedia