σάρδιον (sárdion) + ὄνυξ (ónux)
σαρδόνυξ • (sardónux) m (genitive σαρδόνῠχος); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ σαρδόνῠξ ho sardónŭx |
τὼ σαρδόνῠχε tṑ sardónŭkhe |
οἱ σαρδόνῠχες hoi sardónŭkhes | ||||||||||
| Genitive | τοῦ σαρδόνῠχος toû sardónŭkhos |
τοῖν σαρδονῠ́χοιν toîn sardonŭ́khoin |
τῶν σαρδονῠ́χων tôn sardonŭ́khōn | ||||||||||
| Dative | τῷ σαρδόνῠχῐ tôi sardónŭkhĭ |
τοῖν σαρδονῠ́χοιν toîn sardonŭ́khoin |
τοῖς σαρδόνῠξῐ / σαρδόνῠξῐν toîs sardónŭxĭ(n) | ||||||||||
| Accusative | τὸν σαρδόνῠχᾰ tòn sardónŭkhă |
τὼ σαρδόνῠχε tṑ sardónŭkhe |
τοὺς σαρδόνῠχᾰς toùs sardónŭkhăs | ||||||||||
| Vocative | σαρδόνῠξ sardónŭx |
σαρδόνῠχε sardónŭkhe |
σαρδόνῠχες sardónŭkhes | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||