σάρδιον (sárdion) + ὄνυξ (ónux)
σαρδόνυξ • (sardónux) m (genitive σαρδόνῠχος); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ σαρδόνῠξ ho sardónux |
τὼ σαρδόνῠχε tṑ sardónukhe |
οἱ σαρδόνῠχες hoi sardónukhes | ||||||||||
| Genitive | τοῦ σαρδόνῠχος toû sardónukhos |
τοῖν σαρδονῠ́χοιν toîn sardonúkhoin |
τῶν σαρδονῠ́χων tôn sardonúkhōn | ||||||||||
| Dative | τῷ σαρδόνῠχῐ tôi sardónukhi |
τοῖν σαρδονῠ́χοιν toîn sardonúkhoin |
τοῖς σαρδόνῠξῐ / σαρδόνῠξῐν toîs sardónuxi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὸν σαρδόνῠχᾰ tòn sardónukha |
τὼ σαρδόνῠχε tṑ sardónukhe |
τοὺς σαρδόνῠχᾰς toùs sardónukhas | ||||||||||
| Vocative | σαρδόνῠξ sardónux |
σαρδόνῠχε sardónukhe |
σαρδόνῠχες sardónukhes | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||