From σάρξ (sárx, “flesh”) + κόλλα (kólla, “glue”).
σαρκοκόλλᾰ • (sarkokóllă) f (genitive σαρκοκόλλης); first declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ σαρκοκόλλᾰ hē sarkokóllă |
τὼ σαρκοκόλλᾱ tṑ sarkokóllā |
αἱ σαρκοκόλλαι hai sarkokóllai | ||||||||||
Genitive | τῆς σαρκοκόλλης tês sarkokóllēs |
τοῖν σαρκοκόλλαιν toîn sarkokóllain |
τῶν σαρκοκολλῶν tôn sarkokollôn | ||||||||||
Dative | τῇ σαρκοκόλλῃ têi sarkokóllēi |
τοῖν σαρκοκόλλαιν toîn sarkokóllain |
ταῖς σαρκοκόλλαις taîs sarkokóllais | ||||||||||
Accusative | τὴν σαρκοκόλλᾰν tḕn sarkokóllăn |
τὼ σαρκοκόλλᾱ tṑ sarkokóllā |
τᾱ̀ς σαρκοκόλλᾱς tā̀s sarkokóllās | ||||||||||
Vocative | σαρκοκόλλᾰ sarkokóllă |
σαρκοκόλλᾱ sarkokóllā |
σαρκοκόλλαι sarkokóllai | ||||||||||
Notes: |
|