From σᾰτρᾰ́πης (satrápēs, “satrap”) + -είᾱ (-eíā).
σᾰτρᾰπείᾱ • (satrapeíā) f (genitive σᾰτρᾰπείᾱς); first declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ σᾰτρᾰπείᾱ hē satrapeíā |
τὼ σᾰτρᾰπείᾱ tṑ satrapeíā |
αἱ σᾰτρᾰπεῖαι hai satrapeîai | ||||||||||
| Genitive | τῆς σᾰτρᾰπείᾱς tês satrapeíās |
τοῖν σᾰτρᾰπείαιν toîn satrapeíain |
τῶν σᾰτρᾰπειῶν tôn satrapeiôn | ||||||||||
| Dative | τῇ σᾰτρᾰπείᾳ têi satrapeíāi |
τοῖν σᾰτρᾰπείαιν toîn satrapeíain |
ταῖς σᾰτρᾰπείαις taîs satrapeíais | ||||||||||
| Accusative | τὴν σᾰτρᾰπείᾱν tḕn satrapeíān |
τὼ σᾰτρᾰπείᾱ tṑ satrapeíā |
τᾱ̀ς σᾰτρᾰπείᾱς tā̀s satrapeíās | ||||||||||
| Vocative | σᾰτρᾰπείᾱ satrapeíā |
σᾰτρᾰπείᾱ satrapeíā |
σᾰτρᾰπεῖαι satrapeîai | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||