σημαίᾱ • (sēmaíā) f (genitive σημαίᾱς); first declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ σημαίᾱ hē sēmaíā |
τὼ σημαίᾱ tṑ sēmaíā |
αἱ σημαῖαι hai sēmaîai | ||||||||||
Genitive | τῆς σημαίᾱς tês sēmaíās |
τοῖν σημαίαιν toîn sēmaíain |
τῶν σημαιῶν tôn sēmaiôn | ||||||||||
Dative | τῇ σημαίᾳ têi sēmaíāi |
τοῖν σημαίαιν toîn sēmaíain |
ταῖς σημαίαις taîs sēmaíais | ||||||||||
Accusative | τὴν σημαίᾱν tḕn sēmaíān |
τὼ σημαίᾱ tṑ sēmaíā |
τᾱ̀ς σημαίᾱς tā̀s sēmaíās | ||||||||||
Vocative | σημαίᾱ sēmaíā |
σημαίᾱ sēmaíā |
σημαῖαι sēmaîai | ||||||||||
Notes: |
|
From Ancient Greek σημαίᾱ (sēmaíā), variant of σημείᾱ (sēmeíā).
σημαία • (simaía) f (plural σημαίες)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | σημαία (simaía) | σημαίες (simaíes) |
genitive | σημαίας (simaías) | σημαιών (simaión) |
accusative | σημαία (simaía) | σημαίες (simaíes) |
vocative | σημαία (simaía) | σημαίες (simaíes) |