Inherited from Byzantine Greek σιδερένιος (siderénios). By surface analysis, σίδερ(ο) (síder(o)) + -ένιος (-énios).[1]
σιδερένιος • (siderénios) m (feminine σιδερένια, neuter σιδερένιο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | σιδερένιος (siderénios) | σιδερένια (siderénia) | σιδερένιο (siderénio) | σιδερένιοι (siderénioi) | σιδερένιες (siderénies) | σιδερένια (siderénia) | |
| genitive | σιδερένιου (sideréniou) | σιδερένιας (siderénias) | σιδερένιου (sideréniou) | σιδερένιων (siderénion) | σιδερένιων (siderénion) | σιδερένιων (siderénion) | |
| accusative | σιδερένιο (siderénio) | σιδερένια (siderénia) | σιδερένιο (siderénio) | σιδερένιους (siderénious) | σιδερένιες (siderénies) | σιδερένια (siderénia) | |
| vocative | σιδερένιε (siderénie) | σιδερένια (siderénia) | σιδερένιο (siderénio) | σιδερένιοι (siderénioi) | σιδερένιες (siderénies) | σιδερένια (siderénia) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο σιδερένιος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο σιδερένιος, etc.)
σιδερένιος • (siderénios)