σιδηροτρύπανον

Ancient Greek

From σῐ́δηρος (sídēros, “iron”) +‎ τρῡ́πανον (trū́panon, “borer”).

σῐδηροτρῡ́πανον • (sidērotrū́panon) n (genitive σῐδηροτρῡπάνου); second declension

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	τὸ σῐδηροτρῡ́πανον tò sidērotrū́panon	τὼ σῐδηροτρῡπάνω tṑ sidērotrūpánō	τᾰ̀ σῐδηροτρῡ́πανᾰ tà sidērotrū́pana
Genitive	τοῦ σῐδηροτρῡπάνου toû sidērotrūpánou	τοῖν σῐδηροτρῡπάνοιν toîn sidērotrūpánoin	τῶν σῐδηροτρῡπάνων tôn sidērotrūpánōn
Dative	τῷ σῐδηροτρῡπάνῳ tôi sidērotrūpánōi	τοῖν σῐδηροτρῡπάνοιν toîn sidērotrūpánoin	τοῖς σῐδηροτρῡπάνοις toîs sidērotrūpánois
Accusative	τὸ σῐδηροτρῡ́πανον tò sidērotrū́panon	τὼ σῐδηροτρῡπάνω tṑ sidērotrūpánō	τᾰ̀ σῐδηροτρῡ́πανᾰ tà sidērotrū́pana
Vocative	σῐδηροτρῡ́πανον sidērotrū́panon	σῐδηροτρῡπάνω sidērotrūpánō	σῐδηροτρῡ́πανᾰ sidērotrū́pana
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.