From σκηνή (skēnḗ, “tent; stage”) + -γράφος (-gráphos, “writer, painter”).
σκηνογρᾰ́φος • (skēnogrắphos) m (genitive σκηνογρᾰ́φου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ σκηνογρᾰ́φος ho skēnogrắphos |
τὼ σκηνογρᾰ́φω tṑ skēnogrắphō |
οἱ σκηνογρᾰ́φοι hoi skēnogrắphoi | ||||||||||
| Genitive | τοῦ σκηνογρᾰ́φου toû skēnogrắphou |
τοῖν σκηνογρᾰ́φοιν toîn skēnogrắphoin |
τῶν σκηνογρᾰ́φων tôn skēnogrắphōn | ||||||||||
| Dative | τῷ σκηνογρᾰ́φῳ tôi skēnogrắphōi |
τοῖν σκηνογρᾰ́φοιν toîn skēnogrắphoin |
τοῖς σκηνογρᾰ́φοις toîs skēnogrắphois | ||||||||||
| Accusative | τὸν σκηνογρᾰ́φον tòn skēnogrắphon |
τὼ σκηνογρᾰ́φω tṑ skēnogrắphō |
τοὺς σκηνογρᾰ́φους toùs skēnogrắphous | ||||||||||
| Vocative | σκηνογρᾰ́φε skēnogrắphe |
σκηνογρᾰ́φω skēnogrắphō |
σκηνογρᾰ́φοι skēnogrắphoi | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||