From σκηνή (skēnḗ, “tent; stage”) + -γράφος (-gráphos, “writer, painter”).
σκηνογρᾰ́φος • (skēnográphos) m (genitive σκηνογρᾰ́φου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ σκηνογρᾰ́φος ho skēnográphos |
τὼ σκηνογρᾰ́φω tṑ skēnográphō |
οἱ σκηνογρᾰ́φοι hoi skēnográphoi | ||||||||||
| Genitive | τοῦ σκηνογρᾰ́φου toû skēnográphou |
τοῖν σκηνογρᾰ́φοιν toîn skēnográphoin |
τῶν σκηνογρᾰ́φων tôn skēnográphōn | ||||||||||
| Dative | τῷ σκηνογρᾰ́φῳ tôi skēnográphōi |
τοῖν σκηνογρᾰ́φοιν toîn skēnográphoin |
τοῖς σκηνογρᾰ́φοις toîs skēnográphois | ||||||||||
| Accusative | τὸν σκηνογρᾰ́φον tòn skēnográphon |
τὼ σκηνογρᾰ́φω tṑ skēnográphō |
τοὺς σκηνογρᾰ́φους toùs skēnográphous | ||||||||||
| Vocative | σκηνογρᾰ́φε skēnográphe |
σκηνογρᾰ́φω skēnográphō |
σκηνογρᾰ́φοι skēnográphoi | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||