From σκηνή (skēnḗ, “tent”) and -θήκη (-thḗkē, “case, box”).
σκηνοθήκη • (skēnothḗkē) f (genitive σκηνοθήκης); first declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ σκηνοθήκη hē skēnothḗkē |
τὼ σκηνοθήκᾱ tṑ skēnothḗkā |
αἱ σκηνοθῆκαι hai skēnothêkai | ||||||||||
Genitive | τῆς σκηνοθήκης tês skēnothḗkēs |
τοῖν σκηνοθήκαιν toîn skēnothḗkain |
τῶν σκηνοθηκῶν tôn skēnothēkôn | ||||||||||
Dative | τῇ σκηνοθήκῃ têi skēnothḗkēi |
τοῖν σκηνοθήκαιν toîn skēnothḗkain |
ταῖς σκηνοθήκαις taîs skēnothḗkais | ||||||||||
Accusative | τὴν σκηνοθήκην tḕn skēnothḗkēn |
τὼ σκηνοθήκᾱ tṑ skēnothḗkā |
τᾱ̀ς σκηνοθήκᾱς tā̀s skēnothḗkās | ||||||||||
Vocative | σκηνοθήκη skēnothḗkē |
σκηνοθήκᾱ skēnothḗkā |
σκηνοθῆκαι skēnothêkai | ||||||||||
Notes: |
|