From σκορπίος (skorpíos, “scorpion”) + -αινᾰ (-aina).
σκόρπαινᾰ • (skórpaina) f (genitive σκορπαίνης); first declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ σκόρπαινᾰ hē skórpaina |
τὼ σκορπαίνᾱ tṑ skorpaínā |
αἱ σκόρπαιναι hai skórpainai | ||||||||||
| Genitive | τῆς σκορπαίνης tês skorpaínēs |
τοῖν σκορπαίναιν toîn skorpaínain |
τῶν σκορπαινῶν tôn skorpainôn | ||||||||||
| Dative | τῇ σκορπαίνῃ têi skorpaínēi |
τοῖν σκορπαίναιν toîn skorpaínain |
ταῖς σκορπαίναις taîs skorpaínais | ||||||||||
| Accusative | τὴν σκόρπαινᾰν tḕn skórpainan |
τὼ σκορπαίνᾱ tṑ skorpaínā |
τᾱ̀ς σκορπαίνᾱς tā̀s skorpaínās | ||||||||||
| Vocative | σκόρπαινᾰ skórpaina |
σκορπαίνᾱ skorpaínā |
σκόρπαιναι skórpainai | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||