σουδάριον • (soudárion) n (genitive σουδάριου); second declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | τὸ σουδάριον tò soudárion |
τὼ σουδαρίω tṑ soudaríō |
τᾰ̀ σουδάριᾰ tà soudária | ||||||||||
Genitive | τοῦ σουδαρίου toû soudaríou |
τοῖν σουδαρίοιν toîn soudaríoin |
τῶν σουδαρίων tôn soudaríōn | ||||||||||
Dative | τῷ σουδαρίῳ tôi soudaríōi |
τοῖν σουδαρίοιν toîn soudaríoin |
τοῖς σουδαρίοις toîs soudaríois | ||||||||||
Accusative | τὸ σουδάριον tò soudárion |
τὼ σουδαρίω tṑ soudaríō |
τᾰ̀ σουδάριᾰ tà soudária | ||||||||||
Vocative | σουδάριον soudárion |
σουδαρίω soudaríō |
σουδάριᾰ soudária | ||||||||||
Notes: |
|