From σπάω (spáō, “to draw (a weapon)”) + -ων (-ōn, nominal suffix).
σπᾰ́δων • (spádōn) m (genitive σπᾰ́δωνος); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ σπᾰ́δων ho spádōn |
τὼ σπᾰ́δωνε tṑ spádōne |
οἱ σπᾰ́δωνες hoi spádōnes | ||||||||||
| Genitive | τοῦ σπᾰ́δωνος toû spádōnos |
τοῖν σπᾰδώνοιν toîn spadṓnoin |
τῶν σπᾰδώνων tôn spadṓnōn | ||||||||||
| Dative | τῷ σπᾰ́δωνῐ tôi spádōni |
τοῖν σπᾰδώνοιν toîn spadṓnoin |
τοῖς σπᾰ́δωσῐ / σπᾰ́δωσῐν toîs spádōsi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὸν σπᾰ́δωνᾰ tòn spádōna |
τὼ σπᾰ́δωνε tṑ spádōne |
τοὺς σπᾰ́δωνᾰς toùs spádōnas | ||||||||||
| Vocative | σπᾰ́δων spádōn |
σπᾰ́δωνε spádōne |
σπᾰ́δωνες spádōnes | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||