From σπαδονίζω (spadonízō, “to castrate”) + -μός (-mós, “a suffix that forms abstract nouns”)
σπᾰδονισμός • (spadonismós) m (genitive σπᾰδονισμοῦ); second declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ σπᾰδονισμός ho spadonismós |
τὼ σπᾰδονισμώ tṑ spadonismṓ |
οἱ σπᾰδονισμοί hoi spadonismoí | ||||||||||
Genitive | τοῦ σπᾰδονισμοῦ toû spadonismoû |
τοῖν σπᾰδονισμοῖν toîn spadonismoîn |
τῶν σπᾰδονισμῶν tôn spadonismôn | ||||||||||
Dative | τῷ σπᾰδονισμῷ tôi spadonismôi |
τοῖν σπᾰδονισμοῖν toîn spadonismoîn |
τοῖς σπᾰδονισμοῖς toîs spadonismoîs | ||||||||||
Accusative | τὸν σπᾰδονισμόν tòn spadonismón |
τὼ σπᾰδονισμώ tṑ spadonismṓ |
τοὺς σπᾰδονισμούς toùs spadonismoús | ||||||||||
Vocative | σπᾰδονισμέ spadonismé |
σπᾰδονισμώ spadonismṓ |
σπᾰδονισμοί spadonismoí | ||||||||||
Notes: |
|