σταθμόν • (stathmón) n (genitive σταθμοῦ); second declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | τὸ σταθμόν tò stathmón |
τὼ σταθμώ tṑ stathmṓ |
τᾰ̀ σταθμᾰ́ tằ stathmắ | ||||||||||
Genitive | τοῦ σταθμοῦ toû stathmoû |
τοῖν σταθμοῖν toîn stathmoîn |
τῶν σταθμῶν tôn stathmôn | ||||||||||
Dative | τῷ σταθμῷ tôi stathmôi |
τοῖν σταθμοῖν toîn stathmoîn |
τοῖς σταθμοῖς toîs stathmoîs | ||||||||||
Accusative | τὸ σταθμόν tò stathmón |
τὼ σταθμώ tṑ stathmṓ |
τᾰ̀ σταθμᾰ́ tằ stathmắ | ||||||||||
Vocative | σταθμόν stathmón |
σταθμώ stathmṓ |
σταθμᾰ́ stathmắ | ||||||||||
Notes: |
|
σταθμόν • (stathmón)