Perfect participle of στεναχωριέμαι (stenachoriémai) / στεναχωρούμαι, passive voice of στεναχωρώ (“I upset, make someone sad”).
στεναχωρημένος • (stenachoriménos) m (feminine στεναχωρημένη, neuter στεναχωρημένο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | στεναχωρημένος (stenachoriménos) | στεναχωρημένη (stenachoriméni) | στεναχωρημένο (stenachoriméno) | στεναχωρημένοι (stenachoriménoi) | στεναχωρημένες (stenachoriménes) | στεναχωρημένα (stenachoriména) | |
genitive | στεναχωρημένου (stenachoriménou) | στεναχωρημένης (stenachoriménis) | στεναχωρημένου (stenachoriménou) | στεναχωρημένων (stenachoriménon) | στεναχωρημένων (stenachoriménon) | στεναχωρημένων (stenachoriménon) | |
accusative | στεναχωρημένο (stenachoriméno) | στεναχωρημένη (stenachoriméni) | στεναχωρημένο (stenachoriméno) | στεναχωρημένους (stenachoriménous) | στεναχωρημένες (stenachoriménes) | στεναχωρημένα (stenachoriména) | |
vocative | στεναχωρημένε (stenachoriméne) | στεναχωρημένη (stenachoriméni) | στεναχωρημένο (stenachoriméno) | στεναχωρημένοι (stenachoriménoi) | στεναχωρημένες (stenachoriménes) | στεναχωρημένα (stenachoriména) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο στεναχωρημένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο στεναχωρημένος, etc.)