From στραβίζω (strabízō, “to squint”) + -μός (-mós), from στραβός (strabós, “distorted, squinting”).
στρᾰβῐσμός • (străbĭsmós) m (genitive στρᾰβῐσμοῦ); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ στρᾰβῐσμός ho străbĭsmós |
τὼ στρᾰβῐσμώ tṑ străbĭsmṓ |
οἱ στρᾰβῐσμοί hoi străbĭsmoí | ||||||||||
| Genitive | τοῦ στρᾰβῐσμοῦ toû străbĭsmoû |
τοῖν στρᾰβῐσμοῖν toîn străbĭsmoîn |
τῶν στρᾰβῐσμῶν tôn străbĭsmôn | ||||||||||
| Dative | τῷ στρᾰβῐσμῷ tôi străbĭsmôi |
τοῖν στρᾰβῐσμοῖν toîn străbĭsmoîn |
τοῖς στρᾰβῐσμοῖς toîs străbĭsmoîs | ||||||||||
| Accusative | τὸν στρᾰβῐσμόν tòn străbĭsmón |
τὼ στρᾰβῐσμώ tṑ străbĭsmṓ |
τοὺς στρᾰβῐσμούς toùs străbĭsmoús | ||||||||||
| Vocative | στρᾰβῐσμέ străbĭsmé |
στρᾰβῐσμώ străbĭsmṓ |
στρᾰβῐσμοί străbĭsmoí | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
From Ancient Greek στραβισμός (strabismós), from στραβίζω (strabízō, “to squint”), from στραβός (strabós, “squinting”).
στραβισμός • (stravismós) m (plural στραβισμοί)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | στραβισμός (stravismós) | στραβισμοί (stravismoí) |
| genitive | στραβισμού (stravismoú) | στραβισμών (stravismón) |
| accusative | στραβισμό (stravismó) | στραβισμούς (stravismoús) |
| vocative | στραβισμέ (stravismé) | στραβισμοί (stravismoí) |