στρατηγέω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word στρατηγέω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word στρατηγέω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say στρατηγέω in singular and plural. Everything you need to know about the word στρατηγέω you have here. The definition of the word στρατηγέω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofστρατηγέω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

στρᾰτηγός (stratēgós, “general”) +‎ -έω (-éō)

Pronunciation

 

Verb

στρᾰτηγέω • (stratēgéō)

  1. to be a general

Conjugation

   Present: στρᾰτηγέω, στρᾰτηγέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative στρᾰτηγέω στρᾰτηγέεις στρᾰτηγέει στρᾰτηγέετον στρᾰτηγέετον στρᾰτηγέομεν στρᾰτηγέετε στρᾰτηγέουσῐ(ν)
subjunctive στρᾰτηγέω στρᾰτηγέῃς στρᾰτηγέῃ στρᾰτηγέητον στρᾰτηγέητον στρᾰτηγέωμεν στρᾰτηγέητε στρᾰτηγέωσῐ(ν)
optative στρᾰτηγέοιμῐ στρᾰτηγέοις στρᾰτηγέοι στρᾰτηγέοιτον στρᾰτηγεοίτην στρᾰτηγέοιμεν στρᾰτηγέοιτε στρᾰτηγέοιεν
imperative   στρᾰτήγεε στρᾰτηγεέτω στρᾰτηγέετον στρᾰτηγεέτων   στρᾰτηγέετε στρᾰτηγεόντων
passive indicative στρᾰτηγέομαι στρᾰτηγέῃ,
στρᾰτηγέει 		στρᾰτηγέεται στρᾰτηγέεσθον στρᾰτηγέεσθον στρᾰτηγεόμεθᾰ στρᾰτηγέεσθε στρᾰτηγέονται
subjunctive στρᾰτηγέωμαι στρᾰτηγέῃ στρᾰτηγέηται στρᾰτηγέησθον στρᾰτηγέησθον στρᾰτηγεώμεθᾰ στρᾰτηγέησθε στρᾰτηγέωνται
optative στρᾰτηγεοίμην στρᾰτηγέοιο στρᾰτηγέοιτο στρᾰτηγέοισθον στρᾰτηγεοίσθην στρᾰτηγεοίμεθᾰ στρᾰτηγέοισθε στρᾰτηγέοιντο
imperative   στρᾰτηγέου στρᾰτηγεέσθω στρᾰτηγέεσθον στρᾰτηγεέσθων   στρᾰτηγέεσθε στρᾰτηγεέσθων
active
infinitive στρᾰτηγέειν στρᾰτηγέεσθαι
participle m στρᾰτηγέων στρᾰτηγεόμενος
f στρᾰτηγέουσᾰ στρᾰτηγεομένη
n στρᾰτηγέον στρᾰτηγεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: στρᾰτηγῶ, στρᾰτηγοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative στρᾰτηγῶ στρᾰτηγεῖς στρᾰτηγεῖ στρᾰτηγεῖτον στρᾰτηγεῖτον στρᾰτηγοῦμεν στρᾰτηγεῖτε στρᾰτηγοῦσῐ(ν)
subjunctive στρᾰτηγῶ στρᾰτηγῇς στρᾰτηγῇ στρᾰτηγῆτον στρᾰτηγῆτον στρᾰτηγῶμεν στρᾰτηγῆτε στρᾰτηγῶσῐ(ν)
optative στρᾰτηγοίην,
στρᾰτηγοῖμῐ 		στρᾰτηγοίης,
στρᾰτηγοῖς 		στρᾰτηγοίη,
στρᾰτηγοῖ 		στρᾰτηγοῖτον,
στρᾰτηγοίητον 		στρᾰτηγοίτην,
στρᾰτηγοιήτην 		στρᾰτηγοῖμεν,
στρᾰτηγοίημεν 		στρᾰτηγοῖτε,
στρᾰτηγοίητε 		στρᾰτηγοῖεν,
στρᾰτηγοίησᾰν
imperative   στρᾰτήγει στρᾰτηγείτω στρᾰτηγεῖτον στρᾰτηγείτων   στρᾰτηγεῖτε στρᾰτηγούντων
passive indicative στρᾰτηγοῦμαι στρᾰτηγεῖ,
στρᾰτηγῇ 		στρᾰτηγεῖται στρᾰτηγεῖσθον στρᾰτηγεῖσθον στρᾰτηγούμεθᾰ στρᾰτηγεῖσθε στρᾰτηγοῦνται
subjunctive στρᾰτηγῶμαι στρᾰτηγῇ στρᾰτηγῆται στρᾰτηγῆσθον στρᾰτηγῆσθον στρᾰτηγώμεθᾰ στρᾰτηγῆσθε στρᾰτηγῶνται
optative στρᾰτηγοίμην στρᾰτηγοῖο στρᾰτηγοῖτο στρᾰτηγοῖσθον στρᾰτηγοίσθην στρᾰτηγοίμεθᾰ στρᾰτηγοῖσθε στρᾰτηγοῖντο
imperative   στρᾰτηγοῦ στρᾰτηγείσθω στρᾰτηγεῖσθον στρᾰτηγείσθων   στρᾰτηγεῖσθε στρᾰτηγείσθων
active
infinitive στρᾰτηγεῖν στρᾰτηγεῖσθαι
participle m στρᾰτηγῶν στρᾰτηγούμενος
f στρᾰτηγοῦσᾰ στρᾰτηγουμένη
n στρᾰτηγοῦν στρᾰτηγούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐστρᾰτήγεον (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐστρᾰτήγεον ἐστρᾰτήγεες ἐστρᾰτήγεε(ν) ἐστρᾰτηγέετον ἐστρᾰτηγεέτην ἐστρᾰτηγέομεν ἐστρᾰτηγέετε ἐστρᾰτήγεον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐστρᾰτήγουν (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐστρᾰτήγουν ἐστρᾰτήγεις ἐστρᾰτήγει ἐστρᾰτηγεῖτον ἐστρᾰτηγείτην ἐστρᾰτηγοῦμεν ἐστρᾰτηγεῖτε ἐστρᾰτήγουν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: στρᾰτηγήσω
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative στρᾰτηγήσω στρᾰτηγήσεις στρᾰτηγήσει στρᾰτηγήσετον στρᾰτηγήσετον στρᾰτηγήσομεν στρᾰτηγήσετε στρᾰτηγήσουσῐ(ν)
optative στρᾰτηγήσοιμῐ στρᾰτηγήσοις στρᾰτηγήσοι στρᾰτηγήσοιτον στρᾰτηγησοίτην στρᾰτηγήσοιμεν στρᾰτηγήσοιτε στρᾰτηγήσοιεν
active
infinitive στρᾰτηγήσειν
participle m στρᾰτηγήσων
f στρᾰτηγήσουσᾰ
n στρᾰτηγῆσον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐστρᾰτήγησᾰ
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐστρᾰτήγησᾰ ἐστρᾰτήγησᾰς ἐστρᾰτήγησε(ν) ἐστρᾰτηγήσᾰτον ἐστρᾰτηγησᾰ́την ἐστρᾰτηγήσᾰμεν ἐστρᾰτηγήσᾰτε ἐστρᾰτήγησᾰν
subjunctive στρᾰτηγήσω στρᾰτηγήσῃς στρᾰτηγήσῃ στρᾰτηγήσητον στρᾰτηγήσητον στρᾰτηγήσωμεν στρᾰτηγήσητε στρᾰτηγήσωσῐ(ν)
optative στρᾰτηγήσαιμῐ στρᾰτηγήσειᾰς,
στρᾰτηγήσαις 		στρᾰτηγήσειε(ν),
στρᾰτηγήσαι 		στρᾰτηγήσαιτον στρᾰτηγησαίτην στρᾰτηγήσαιμεν στρᾰτηγήσαιτε στρᾰτηγήσειᾰν,
στρᾰτηγήσαιεν
imperative   στρᾰτήγησον στρᾰτηγησᾰ́τω στρᾰτηγήσᾰτον στρᾰτηγησᾰ́των   στρᾰτηγήσᾰτε στρᾰτηγησᾰ́ντων
active
infinitive στρᾰτηγῆσαι
participle m στρᾰτηγήσᾱς
f στρᾰτηγήσᾱσᾰ
n στρᾰτηγῆσᾰν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἐστρᾰτήγηκᾰ
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐστρᾰτήγηκᾰ ἐστρᾰτήγηκᾰς ἐστρᾰτήγηκε(ν) ἐστρᾰτηγήκᾰτον ἐστρᾰτηγήκᾰτον ἐστρᾰτηγήκᾰμεν ἐστρᾰτηγήκᾰτε ἐστρᾰτηγήκᾱσῐ(ν)
subjunctive ἐστρᾰτηγήκω ἐστρᾰτηγήκῃς ἐστρᾰτηγήκῃ ἐστρᾰτηγήκητον ἐστρᾰτηγήκητον ἐστρᾰτηγήκωμεν ἐστρᾰτηγήκητε ἐστρᾰτηγήκωσῐ(ν)
optative ἐστρᾰτηγήκοιμῐ,
ἐστρᾰτηγηκοίην 		ἐστρᾰτηγήκοις,
ἐστρᾰτηγηκοίης 		ἐστρᾰτηγήκοι,
ἐστρᾰτηγηκοίη 		ἐστρᾰτηγήκοιτον ἐστρᾰτηγηκοίτην ἐστρᾰτηγήκοιμεν ἐστρᾰτηγήκοιτε ἐστρᾰτηγήκοιεν
imperative   ἐστρᾰτήγηκε ἐστρᾰτηγηκέτω ἐστρᾰτηγήκετον ἐστρᾰτηγηκέτων   ἐστρᾰτηγήκετε ἐστρᾰτηγηκόντων
active
infinitive ἐστρᾰτηγηκέναι
participle m ἐστρᾰτηγηκώς
f ἐστρᾰτηγηκυῖᾰ
n ἐστρᾰτηγηκός
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia