From στρώννυμι (strṓnnumi, “to spread, make one's bed”) + -ή (-ḗ).
στρωμνή • (strōmnḗ) f (genitive στρωμνῆς); first declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ στρωμνή hē strōmnḗ |
τὼ στρωμνᾱ́ tṑ strōmnā́ |
αἱ στρωμναί hai strōmnaí | ||||||||||
Genitive | τῆς στρωμνῆς tês strōmnês |
τοῖν στρωμναῖν toîn strōmnaîn |
τῶν στρωμνῶν tôn strōmnôn | ||||||||||
Dative | τῇ στρωμνῇ têi strōmnêi |
τοῖν στρωμναῖν toîn strōmnaîn |
ταῖς στρωμναῖς taîs strōmnaîs | ||||||||||
Accusative | τὴν στρωμνήν tḕn strōmnḗn |
τὼ στρωμνᾱ́ tṑ strōmnā́ |
τᾱ̀ς στρωμνᾱ́ς tā̀s strōmnā́s | ||||||||||
Vocative | στρωμνή strōmnḗ |
στρωμνᾱ́ strōmnā́ |
στρωμναί strōmnaí | ||||||||||
Notes: |
|