Maybe from Proto-Indo-European *strebʰ-, the same root of στρέφω (stréphō, “to twist”) and στρεβλός (streblós).
στρόβος • (stróbos) m (genitive στρόβου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ στρόβος ho stróbos |
τὼ στρόβω tṑ stróbō |
οἱ στρόβοι hoi stróboi | ||||||||||
| Genitive | τοῦ στρόβου toû stróbou |
τοῖν στρόβοιν toîn stróboin |
τῶν στρόβων tôn stróbōn | ||||||||||
| Dative | τῷ στρόβῳ tôi stróbōi |
τοῖν στρόβοιν toîn stróboin |
τοῖς στρόβοις toîs stróbois | ||||||||||
| Accusative | τὸν στρόβον tòn stróbon |
τὼ στρόβω tṑ stróbō |
τοὺς στρόβους toùs stróbous | ||||||||||
| Vocative | στρόβε stróbe |
στρόβω stróbō |
στρόβοι stróboi | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||