στρεβλός

Ancient Greek

Etymology

Maybe from Proto-Indo-European *strebʰ- (“to twist”), which στρέφω (stréphō, “to twist”) is also often derived from. However, due to the irregular correspondence of β (/b/) with φ (/pʰ/) and the connection with words like στρόβιλος (stróbilos, “fir-cone”) and στρόμβος (strómbos, “spinning top”) (whose suffix -ιλ- (-il-) seems to be indicative of a substrate), Beekes suggests a Pre-Greek origin for both στρεβλός (streblós) and στρέφω (stréphō).^[1]

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /stre.blós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /streˈblos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /streˈβlos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /streˈvlos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /streˈvlos/

Adjective

στρεβλός • (streblós) m (feminine στρεβλή, neuter στρεβλόν); first/second declension

Inflection

First and second declension of στρεβλός; στρεβλή; στρεβλόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	στρεβλός streblós	στρεβλή streblḗ	στρεβλόν streblón	στρεβλώ streblṓ	στρεβλᾱ́ streblā́	στρεβλώ streblṓ	στρεβλοί strebloí	στρεβλαί streblaí	στρεβλᾰ́ streblắ
Genitive	στρεβλοῦ strebloû	στρεβλῆς streblês	στρεβλοῦ strebloû	στρεβλοῖν strebloîn	στρεβλαῖν streblaîn	στρεβλοῖν strebloîn	στρεβλῶν streblôn	στρεβλῶν streblôn	στρεβλῶν streblôn
Dative	στρεβλῷ streblôi	στρεβλῇ streblêi	στρεβλῷ streblôi	στρεβλοῖν strebloîn	στρεβλαῖν streblaîn	στρεβλοῖν strebloîn	στρεβλοῖς strebloîs	στρεβλαῖς streblaîs	στρεβλοῖς strebloîs
Accusative	στρεβλόν streblón	στρεβλήν streblḗn	στρεβλόν streblón	στρεβλώ streblṓ	στρεβλᾱ́ streblā́	στρεβλώ streblṓ	στρεβλούς strebloús	στρεβλᾱ́ς streblā́s	στρεβλᾰ́ streblắ
Vocative	στρεβλέ streblé	στρεβλή streblḗ	στρεβλόν streblón	στρεβλώ streblṓ	στρεβλᾱ́ streblā́	στρεβλώ streblṓ	στρεβλοί strebloí	στρεβλαί streblaí	στρεβλᾰ́ streblắ
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	στρεβλῶς streblôs			στρεβλότερος streblóteros			στρεβλότᾰτος streblótătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

στρέβλευμα (strébleuma)
στρέβλη (stréblē)
στρεβλοτήριος (streblotḗrios)
στρεβλότης (streblótēs)
στρεβλόω (streblóō)
στρέβλωμα (stréblōma)
στρέβλωσις (stréblōsis)

Related terms

στραβός (strabós)
στρόβος (stróbos)

Descendants

→ Translingual: Streblus

References

^ Beekes, Robert S. P. (2010) “στρεβλός”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 1412