στυγέω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word στυγέω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word στυγέω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say στυγέω in singular and plural. Everything you need to know about the word στυγέω you have here. The definition of the word στυγέω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofστυγέω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *stug-éyeti, from *(s)tewg- (“to push, hit”).

Pronunciation

 

Verb

στῠγέω • (stugéō)

  1. to hate, abominate, abhor, detest
  2. to make hateful

Conjugation

   Present: στῠγέω, στῠγέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative στῠγέω στῠγέεις στῠγέει στῠγέετον στῠγέετον στῠγέομεν στῠγέετε στῠγέουσῐ(ν)
subjunctive στῠγέω στῠγέῃς στῠγέῃ στῠγέητον στῠγέητον στῠγέωμεν στῠγέητε στῠγέωσῐ(ν)
optative στῠγέοιμῐ στῠγέοις στῠγέοι στῠγέοιτον στῠγεοίτην στῠγέοιμεν στῠγέοιτε στῠγέοιεν
imperative   στῠ́γεε στῠγεέτω στῠγέετον στῠγεέτων   στῠγέετε στῠγεόντων
middle/
passive 		indicative στῠγέομαι στῠγέῃ,
στῠγέει 		στῠγέεται στῠγέεσθον στῠγέεσθον στῠγεόμεθᾰ στῠγέεσθε στῠγέονται
subjunctive στῠγέωμαι στῠγέῃ στῠγέηται στῠγέησθον στῠγέησθον στῠγεώμεθᾰ στῠγέησθε στῠγέωνται
optative στῠγεοίμην στῠγέοιο στῠγέοιτο στῠγέοισθον στῠγεοίσθην στῠγεοίμεθᾰ στῠγέοισθε στῠγέοιντο
imperative   στῠγέου στῠγεέσθω στῠγέεσθον στῠγεέσθων   στῠγέεσθε στῠγεέσθων
active middle/passive
infinitive στῠγέειν στῠγέεσθαι
participle m στῠγέων στῠγεόμενος
f στῠγέουσᾰ στῠγεομένη
n στῠγέον στῠγεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: στῠγῶ, στῠγοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative στῠγῶ στῠγεῖς στῠγεῖ στῠγεῖτον στῠγεῖτον στῠγοῦμεν στῠγεῖτε στῠγοῦσῐ(ν)
subjunctive στῠγῶ στῠγῇς στῠγῇ στῠγῆτον στῠγῆτον στῠγῶμεν στῠγῆτε στῠγῶσῐ(ν)
optative στῠγοίην,
στῠγοῖμῐ 		στῠγοίης,
στῠγοῖς 		στῠγοίη,
στῠγοῖ 		στῠγοῖτον,
στῠγοίητον 		στῠγοίτην,
στῠγοιήτην 		στῠγοῖμεν,
στῠγοίημεν 		στῠγοῖτε,
στῠγοίητε 		στῠγοῖεν,
στῠγοίησᾰν
imperative   στῠ́γει στῠγείτω στῠγεῖτον στῠγείτων   στῠγεῖτε στῠγούντων
middle/
passive 		indicative στῠγοῦμαι στῠγεῖ,
στῠγῇ 		στῠγεῖται στῠγεῖσθον στῠγεῖσθον στῠγούμεθᾰ στῠγεῖσθε στῠγοῦνται
subjunctive στῠγῶμαι στῠγῇ στῠγῆται στῠγῆσθον στῠγῆσθον στῠγώμεθᾰ στῠγῆσθε στῠγῶνται
optative στῠγοίμην στῠγοῖο στῠγοῖτο στῠγοῖσθον στῠγοίσθην στῠγοίμεθᾰ στῠγοῖσθε στῠγοῖντο
imperative   στῠγοῦ στῠγείσθω στῠγεῖσθον στῠγείσθων   στῠγεῖσθε στῠγείσθων
active middle/passive
infinitive στῠγεῖν στῠγεῖσθαι
participle m στῠγῶν στῠγούμενος
f στῠγοῦσᾰ στῠγουμένη
n στῠγοῦν στῠγούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐστῠ́γεον, ἐστῠγεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐστῠ́γεον ἐστῠ́γεες ἐστῠ́γεε(ν) ἐστῠγέετον ἐστῠγεέτην ἐστῠγέομεν ἐστῠγέετε ἐστῠ́γεον
middle/
passive 		indicative ἐστῠγεόμην ἐστῠγέου ἐστῠγέετο ἐστῠγέεσθον ἐστῠγεέσθην ἐστῠγεόμεθᾰ ἐστῠγέεσθε ἐστῠγέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐστῠ́γουν, ἐστῠγούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐστῠ́γουν ἐστῠ́γεις ἐστῠ́γει ἐστῠγεῖτον ἐστῠγείτην ἐστῠγοῦμεν ἐστῠγεῖτε ἐστῠ́γουν
middle/
passive 		indicative ἐστῠγούμην ἐστῠγοῦ ἐστῠγεῖτο ἐστῠγεῖσθον ἐστῠγείσθην ἐστῠγούμεθᾰ ἐστῠγεῖσθε ἐστῠγοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: στῠγήσω, στῠγήσομαι, στῠγηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative στῠγήσω στῠγήσεις στῠγήσει στῠγήσετον στῠγήσετον στῠγήσομεν στῠγήσετε στῠγήσουσῐ(ν)
optative στῠγήσοιμῐ στῠγήσοις στῠγήσοι στῠγήσοιτον στῠγησοίτην στῠγήσοιμεν στῠγήσοιτε στῠγήσοιεν
middle indicative στῠγήσομαι στῠγήσῃ,
στῠγήσει 		στῠγήσεται στῠγήσεσθον στῠγήσεσθον στῠγησόμεθᾰ στῠγήσεσθε στῠγήσονται
optative στῠγησοίμην στῠγήσοιο στῠγήσοιτο στῠγήσοισθον στῠγησοίσθην στῠγησοίμεθᾰ στῠγήσοισθε στῠγήσοιντο
passive indicative στῠγηθήσομαι στῠγηθήσῃ στῠγηθήσεται στῠγηθήσεσθον στῠγηθήσεσθον στῠγηθησόμεθᾰ στῠγηθήσεσθε στῠγηθήσονται
optative στῠγηθησοίμην στῠγηθήσοιο στῠγηθήσοιτο στῠγηθήσοισθον στῠγηθησοίσθην στῠγηθησοίμεθᾰ στῠγηθήσοισθε στῠγηθήσοιντο
active middle passive
infinitive στῠγήσειν στῠγήσεσθαι στῠγηθήσεσθαι
participle m στῠγήσων στῠγησόμενος στῠγηθησόμενος
f στῠγήσουσᾰ στῠγησομένη στῠγηθησομένη
n στῠγῆσον στῠγησόμενον στῠγηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐστῠ́γησᾰ, ἐστῠγησᾰ́μην, ἐστῠγήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐστῠ́γησᾰ ἐστῠ́γησᾰς ἐστῠ́γησε(ν) ἐστῠγήσᾰτον ἐστῠγησᾰ́την ἐστῠγήσᾰμεν ἐστῠγήσᾰτε ἐστῠ́γησᾰν
subjunctive στῠγήσω στῠγήσῃς στῠγήσῃ στῠγήσητον στῠγήσητον στῠγήσωμεν στῠγήσητε στῠγήσωσῐ(ν)
optative στῠγήσαιμῐ στῠγήσειᾰς,
στῠγήσαις 		στῠγήσειε(ν),
στῠγήσαι 		στῠγήσαιτον στῠγησαίτην στῠγήσαιμεν στῠγήσαιτε στῠγήσειᾰν,
στῠγήσαιεν
imperative   στῠ́γησον στῠγησᾰ́τω στῠγήσᾰτον στῠγησᾰ́των   στῠγήσᾰτε στῠγησᾰ́ντων
middle indicative ἐστῠγησᾰ́μην ἐστῠγήσω ἐστῠγήσᾰτο ἐστῠγήσᾰσθον ἐστῠγησᾰ́σθην ἐστῠγησᾰ́μεθᾰ ἐστῠγήσᾰσθε ἐστῠγήσᾰντο
subjunctive στῠγήσωμαι στῠγήσῃ στῠγήσηται στῠγήσησθον στῠγήσησθον στῠγησώμεθᾰ στῠγήσησθε στῠγήσωνται
optative στῠγησαίμην στῠγήσαιο στῠγήσαιτο στῠγήσαισθον στῠγησαίσθην στῠγησαίμεθᾰ στῠγήσαισθε στῠγήσαιντο
imperative   στῠ́γησαι στῠγησᾰ́σθω στῠγήσᾰσθον στῠγησᾰ́σθων   στῠγήσᾰσθε στῠγησᾰ́σθων
passive indicative ἐστῠγήθην ἐστῠγήθης ἐστῠγήθη ἐστῠγήθητον ἐστῠγηθήτην ἐστῠγήθημεν ἐστῠγήθητε ἐστῠγήθησᾰν
subjunctive στῠγηθῶ στῠγηθῇς στῠγηθῇ στῠγηθῆτον στῠγηθῆτον στῠγηθῶμεν στῠγηθῆτε στῠγηθῶσῐ(ν)
optative στῠγηθείην στῠγηθείης στῠγηθείη στῠγηθεῖτον,
στῠγηθείητον 		στῠγηθείτην,
στῠγηθειήτην 		στῠγηθεῖμεν,
στῠγηθείημεν 		στῠγηθεῖτε,
στῠγηθείητε 		στῠγηθεῖεν,
στῠγηθείησᾰν
imperative   στῠγήθητῐ στῠγηθήτω στῠγήθητον στῠγηθήτων   στῠγήθητε στῠγηθέντων
active middle passive
infinitive στῠγῆσαι στῠγήσᾰσθαι στῠγηθῆναι
participle m στῠγήσᾱς στῠγησᾰ́μενος στῠγηθείς
f στῠγήσᾱσᾰ στῠγησᾰμένη στῠγηθεῖσᾰ
n στῠγῆσᾰν στῠγησᾰ́μενον στῠγηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἐστῠ́γηκᾰ, ἐστῠ́γημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐστῠ́γηκᾰ ἐστῠ́γηκᾰς ἐστῠ́γηκε(ν) ἐστῠγήκᾰτον ἐστῠγήκᾰτον ἐστῠγήκᾰμεν ἐστῠγήκᾰτε ἐστῠγήκᾱσῐ(ν)
subjunctive ἐστῠγήκω ἐστῠγήκῃς ἐστῠγήκῃ ἐστῠγήκητον ἐστῠγήκητον ἐστῠγήκωμεν ἐστῠγήκητε ἐστῠγήκωσῐ(ν)
optative ἐστῠγήκοιμῐ,
ἐστῠγηκοίην 		ἐστῠγήκοις,
ἐστῠγηκοίης 		ἐστῠγήκοι,
ἐστῠγηκοίη 		ἐστῠγήκοιτον ἐστῠγηκοίτην ἐστῠγήκοιμεν ἐστῠγήκοιτε ἐστῠγήκοιεν
imperative   ἐστῠ́γηκε ἐστῠγηκέτω ἐστῠγήκετον ἐστῠγηκέτων   ἐστῠγήκετε ἐστῠγηκόντων
middle/
passive 		indicative ἐστῠ́γημαι ἐστῠ́γησαι ἐστῠ́γηται ἐστῠ́γησθον ἐστῠ́γησθον ἐστῠγήμεθᾰ ἐστῠ́γησθε ἐστῠ́γηνται
subjunctive ἐστῠγημένος ὦ ἐστῠγημένος ᾖς ἐστῠγημένος ᾖ ἐστῠγημένω ἦτον ἐστῠγημένω ἦτον ἐστῠγημένοι ὦμεν ἐστῠγημένοι ἦτε ἐστῠγημένοι ὦσῐ(ν)
optative ἐστῠγημένος εἴην ἐστῠγημένος εἴης ἐστῠγημένος εἴη ἐστῠγημένω εἴητον/εἶτον ἐστῠγημένω εἰήτην/εἴτην ἐστῠγημένοι εἴημεν/εἶμεν ἐστῠγημένοι εἴητε/εἶτε ἐστῠγημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ἐστῠ́γησο ἐστῠγήσθω ἐστῠ́γησθον ἐστῠγήσθων   ἐστῠ́γησθε ἐστῠγήσθων
active middle/passive
infinitive ἐστῠγηκέναι ἐστῠγῆσθαι
participle m ἐστῠγηκώς ἐστῠγημένος
f ἐστῠγηκυῖᾰ ἐστῠγημένη
n ἐστῠγηκός ἐστῠγημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐστῠγήκειν, ἐστῠγήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐστῠγήκειν,
ἐστῠγήκη 		ἐστῠγήκεις,
ἐστῠγήκης 		ἐστῠγήκει(ν) ἐστῠγήκετον ἐστῠγηκέτην ἐστῠγήκεμεν ἐστῠγήκετε ἐστῠγήκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐστῠγήμην ἐστῠ́γησο ἐστῠ́γητο ἐστῠ́γησθον ἐστῠγήσθην ἐστῠγήμεθᾰ ἐστῠ́γησθε ἐστῠ́γηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔστῠξᾰ (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔστῠξᾰ ἔστῠξᾰς ἔστῠξε(ν) ἐστῠ́ξᾰτον ἐστῠξᾰ́την ἐστῠ́ξᾰμεν ἐστῠ́ξᾰτε ἔστῠξᾰν
subjunctive στῠ́ξω,
στῠ́ξωμῐ 		στῠ́ξῃς,
στῠ́ξῃσθᾰ 		στῠ́ξῃ,
στῠ́ξῃσῐ 		στῠ́ξητον στῠ́ξητον στῠ́ξωμεν στῠ́ξητε στῠ́ξωσῐ(ν)
optative στῠ́ξαιμῐ στῠ́ξαις,
στῠ́ξαισθᾰ,
στῠ́ξειᾰς 		στῠ́ξειε(ν),
στῠ́ξαι 		στῠξεῖτον στῠξείτην στῠξεῖμεν στῠξεῖτε στῠξεῖεν
imperative   στῠ́ξον στῠξᾰ́τω στῠ́ξᾰτον στῠξᾰ́των   στῠ́ξᾰτε στῠξᾰ́ντων
active
infinitive στῠ́ξαι/στῠξᾰ́μεν/στῠξᾰμέναι
participle m στῠ́ξᾱς
f στῠ́ξᾱσᾰ
n στῠ́ξᾰν
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔστῠγον, ἐστῠγόμην, ἐστῠγήθην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔστῠγον ἔστῠγες ἔστῠγε(ν) ἐστῠ́γετον ἐστῠγέτην ἐστῠ́γομεν ἐστῠ́γετε ἔστῠγον
subjunctive στῠ́γω,
στῠ́γωμῐ 		στῠ́γῃς,
στῠ́γῃσθᾰ 		στῠ́γῃ,
στῠ́γῃσῐ 		στῠ́γητον στῠ́γητον στῠ́γωμεν στῠ́γητε στῠ́γωσῐ(ν)
optative στῠ́γοιμῐ στῠ́γοις/στῠ́γοισθᾰ στῠ́γοι στῠγεῖτον στῠγείτην στῠγεῖμεν στῠγεῖτε στῠγεῖεν
imperative   στῠ́γε στῠγέτω στῠ́γετον στῠγέτων   στῠ́γετε στῠγόντων
middle indicative ἐστῠγόμην ἐστῠ́γεο ἐστῠ́γετο ἐστῠ́γεσθον ἐστῠγέσθην ἐστῠγόμε(σ)θᾰ ἐστῠ́γεσθε ἐστῠ́γοντο
subjunctive στῠ́γωμαι στῠ́γηαι στῠ́γηται στῠ́γησθον στῠ́γησθον στῠγώμε(σ)θᾰ στῠ́γησθε στῠ́γωνται
optative στῠγοίμην στῠ́γοιο στῠ́γοιτο στῠ́γοισθον στῠγοίσθην στῠγοίμε(σ)θᾰ στῠ́γοισθε στῠγοίᾰτο
imperative   στῠ́γεο στῠγέσθω στῠ́γεσθον στῠγέσθων   στῠ́γεσθε στῠγέσθων
passive indicative ἐστῠγήθην ἐστῠγήθης ἐστῠγήθη ἐστῠγήθητον ἐστῠγηθήτην ἐστῠγήθημεν ἐστῠγήθητε ἐστῠγήθησᾰν,
ἐστῠ́γηθεν
subjunctive στῠγηθῶ στῠγηθῇς στῠγηθῇ στῠγηθῆτον στῠγηθῆτον στῠγηθῶμεν στῠγηθῆτε στῠγηθῶσῐ(ν)
optative στῠγηθείην στῠγηθείης στῠγηθείη στῠγηθεῖτον,
στῠγηθείητον 		στῠγηθείτην,
στῠγηθειήτην 		στῠγηθεῖμεν,
στῠγηθείημεν 		στῠγηθεῖτε,
στῠγηθείητε 		στῠγήθειεν,
στῠγηθείησᾰν
imperative   στῠγήθητῐ στῠγηθήτω στῠγήθητον στῠγηθήτων   στῠγήθητε στῠγηθέντων
active middle passive
infinitive στῠγεῖν/στῠγέμεν(αι) στῠγέσθαι στῠγηθῆναι/στῠγηθήμεναι
participle m στῠγών στῠγόμενος στῠγηθείς
f στῠγοῦσᾰ στῠγομένη στῠγηθεῖσᾰ
n στῠγόν στῠγόμενον στῠγηθέν
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Further reading
Wikious
Boobota
Sagapedia