From στυγέω (stugéō) + -νός (-nós), of uncertain origin, possibly from Proto-Indo-European *(s)tewg- (“to hit, push”) (compare Sanskrit तुदति (tudati, “to push, drive”)).
στυγνός • (stugnós) m (feminine στυγνή, neuter στυγνόν); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | στυγνός stugnós |
στυγνή stugnḗ |
στυγνόν stugnón |
στυγνώ stugnṓ |
στυγνᾱ́ stugnā́ |
στυγνώ stugnṓ |
στυγνοί stugnoí |
στυγναί stugnaí |
στυγνᾰ́ stugná | |||||
Genitive | στυγνοῦ stugnoû |
στυγνῆς stugnês |
στυγνοῦ stugnoû |
στυγνοῖν stugnoîn |
στυγναῖν stugnaîn |
στυγνοῖν stugnoîn |
στυγνῶν stugnôn |
στυγνῶν stugnôn |
στυγνῶν stugnôn | |||||
Dative | στυγνῷ stugnôi |
στυγνῇ stugnêi |
στυγνῷ stugnôi |
στυγνοῖν stugnoîn |
στυγναῖν stugnaîn |
στυγνοῖν stugnoîn |
στυγνοῖς stugnoîs |
στυγναῖς stugnaîs |
στυγνοῖς stugnoîs | |||||
Accusative | στυγνόν stugnón |
στυγνήν stugnḗn |
στυγνόν stugnón |
στυγνώ stugnṓ |
στυγνᾱ́ stugnā́ |
στυγνώ stugnṓ |
στυγνούς stugnoús |
στυγνᾱ́ς stugnā́s |
στυγνᾰ́ stugná | |||||
Vocative | στυγνέ stugné |
στυγνή stugnḗ |
στυγνόν stugnón |
στυγνώ stugnṓ |
στυγνᾱ́ stugnā́ |
στυγνώ stugnṓ |
στυγνοί stugnoí |
στυγναί stugnaí |
στυγνᾰ́ stugná | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
στυγνῶς stugnôs |
στυγνότερος stugnóteros |
στυγνότᾰτος stugnótatos | ||||||||||||
Notes: |
|