συν- (sun-) + γένος (génos) + -ειᾰ (-eia)
συγγένειᾰ • (sungéneia) f (genitive συγγενείᾱς); first declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ συγγένειᾰ hē sungéneia |
τὼ συγγενείᾱ tṑ sungeneíā |
αἱ συγγένειαι hai sungéneiai | ||||||||||
Genitive | τῆς συγγενείᾱς tês sungeneíās |
τοῖν συγγενείαιν toîn sungeneíain |
τῶν συγγενειῶν tôn sungeneiôn | ||||||||||
Dative | τῇ συγγενείᾳ têi sungeneíāi |
τοῖν συγγενείαιν toîn sungeneíain |
ταῖς συγγενείαις taîs sungeneíais | ||||||||||
Accusative | τὴν συγγένειᾰν tḕn sungéneian |
τὼ συγγενείᾱ tṑ sungeneíā |
τᾱ̀ς συγγενείᾱς tā̀s sungeneíās | ||||||||||
Vocative | συγγένειᾰ sungéneia |
συγγενείᾱ sungeneíā |
συγγένειαι sungéneiai | ||||||||||
Notes: |
|
Learned borrowing from Ancient Greek συγγένειᾰ (sungéneia)
συγγένεια • (syngéneia) f (plural συγγένειες)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | συγγένεια (syngéneia) | συγγένειες (syngéneies) |
genitive | συγγένειας (syngéneias) | συγγενειών (syngeneión) |
accusative | συγγένεια (syngéneia) | συγγένειες (syngéneies) |
vocative | συγγένεια (syngéneia) | συγγένειες (syngéneies) |
the form συγγενείας is found