From συν- (sun-, “with”) + ἦθος (êthos, “custom”) + -ης (-ēs).
σῠνήθης • (sunḗthēs) m or f (neuter σῠ́νηθες); third declension
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
| Nominative | σῠνήθης sunḗthēs |
σῠ́νηθες súnēthes |
σῠνήθει sunḗthei |
σῠνήθει sunḗthei |
σῠνήθεις sunḗtheis |
σῠνήθη sunḗthē | ||||||||
| Genitive | σῠνήθους sunḗthous |
σῠνήθους sunḗthous |
σῠνήθοιν sunḗthoin |
σῠνήθοιν sunḗthoin |
σῠνήθων sunḗthōn |
σῠνήθων sunḗthōn | ||||||||
| Dative | σῠνήθει sunḗthei |
σῠνήθει sunḗthei |
σῠνήθοιν sunḗthoin |
σῠνήθοιν sunḗthoin |
σῠνήθεσῐ / σῠνήθεσῐν sunḗthesi(n) |
σῠνήθεσῐ / σῠνήθεσῐν sunḗthesi(n) | ||||||||
| Accusative | σῠνήθη sunḗthē |
σῠ́νηθες súnēthes |
σῠνήθει sunḗthei |
σῠνήθει sunḗthei |
σῠνήθεις sunḗtheis |
σῠνήθη sunḗthē | ||||||||
| Vocative | σῠ́νηθες súnēthes |
σῠ́νηθες súnēthes |
σῠνήθει sunḗthei |
σῠνήθει sunḗthei |
σῠνήθεις sunḗtheis |
σῠνήθη sunḗthē | ||||||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| σῠνήθως sunḗthōs |
σῠνηθέστερος sunēthésteros |
σῠνηθέστᾰτος sunēthéstatos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
Inherited from Ancient Greek συνήθης (sunḗthēs).
συνήθης • (syníthis) m (feminine συνήθης, neuter σύνηθες)
The relative comparative with πιο is chiefly used with the participle συνηθισμένος (synithisménos). Here, the absolute comparative συνηθέστερος (synithésteros) is more appropriate.
The relative superlative with article e.g. ο πιο is also chiefly used with the participle συνηθισμένος (synithisménos). The expected absolute superlative συνηθέστατος (synithéstatos) is expected for this formal adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | συνήθης (syníthis) | συνήθης (syníthis) | σύνηθες (sýnithes) | συνήθεις (synítheis) | συνήθεις (synítheis) | συνήθη (syníthi) | |
| genitive | συνήθους (syníthous) συνήθη (syníthi) |
συνήθους (syníthous) | συνήθους (syníthous) | συνήθων (syníthon) | συνήθων (syníthon) | συνήθων (syníthon) | |
| accusative | συνήθη (syníthi) | συνήθη (syníthi) | σύνηθες (sýnithes) | συνήθεις (synítheis) | συνήθεις (synítheis) | συνήθη (syníthi) | |
| vocative | συνήθη (syníthi) | συνήθη (syníthi) | σύνηθες (sýnithes) | συνήθεις (synítheis) | συνήθεις (synítheis) | συνήθη (syníthi) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο συνήθης, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο συνήθης, etc.)
Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο συνηθέστερος", etc)
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||