συνεργάζομαι

Ancient Greek

Etymology

συν- (sun-, “with”) +‎ ἐργάζομαι (ergázomai, “to work”)

Pronunciation

Verb

σῠνεργάζομαι • (sunergázomai)

1. to work with, cooperate; to contribute
   • 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Generation of Animals 753a18
   • 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Problems 880b23
   • 125 CE – 200 CE, Lucian, Demosthenes 38
   • 125 CE – 200 CE, Lucian, The Cock 24
   • 320 CE – 403 CE, Oribasius, Collected Works 9.26.1
   • 371 BCE – 287 BCE, Theophrastus, On the Causes of Plants 3.12.1
   • 371 BCE – 287 BCE, Theophrastus, Enquiry into Plants 6.3.3
   • 371 BCE – 287 BCE, Theophrastus, On Fatigue 15
   • 371 BCE – 287 BCE, Theophrastus, On Winds 21
   • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 1.93
   • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Cyropaedia 7.1.33
   • Palatine Anthology 9.807

Inflection

Related terms

• συνεργασία (sunergasía)
• συνεργάτης (sunergátēs)

References

• “συνεργάζομαι”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• συνεργάζομαι in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /si.neɾˈɣa.zo.me/
• Hyphenation: συ‧νερ‧γά‧ζο‧μαι
• Old Hyphenation: συν‧ερ‧γά‧ζο‧μαι

Verb

συνεργάζομαι • (synergázomai) deponent (past συνεργάστηκα)

1. to collaborate, to cooperate, to synergise (UK), synergize (US)

Conjugation

Related terms

• συνεργασία f (synergasía, “cooperation”)
• συνεργάσιμος (synergásimos, “cooperative”)
• συνεργάτης m (synergátis, “collaborator”)
• συνεργατικός (synergatikós, “cooperative”)
• συνέργεια f (synérgeia)
• συνεργείο n (synergeío, “garage for car repairs”)
• σύνεργο n (sýnergo)
• συνεργός m or f (synergós, “accomplice”)

• see: έργο n (érgo, “work”) & εργάζομαι (ergázomai, “I work”)