From σφῐ́γγω (sphĭ́ngō, “to bind tight or fast”) + -τήρ (-tḗr, agent noun suffix).
σφῐγκτήρ • (sphĭnktḗr) m (genitive σφῐγκτῆρος); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ σφῐγκτήρ ho sphĭnktḗr |
τὼ σφῐγκτῆρε tṑ sphĭnktêre |
οἱ σφῐγκτῆρες hoi sphĭnktêres | ||||||||||
Genitive | τοῦ σφῐγκτῆρος toû sphĭnktêros |
τοῖν σφῐγκτήροιν toîn sphĭnktḗroin |
τῶν σφῐγκτήρων tôn sphĭnktḗrōn | ||||||||||
Dative | τῷ σφῐγκτῆρῐ tôi sphĭnktêrĭ |
τοῖν σφῐγκτήροιν toîn sphĭnktḗroin |
τοῖς σφῐγκτῆρσῐ / σφῐγκτῆρσῐν toîs sphĭnktêrsĭ(n) | ||||||||||
Accusative | τὸν σφῐγκτῆρᾰ tòn sphĭnktêră |
τὼ σφῐγκτῆρε tṑ sphĭnktêre |
τοὺς σφῐγκτῆρᾰς toùs sphĭnktêrăs | ||||||||||
Vocative | σφῐγκτήρ sphĭnktḗr |
σφῐγκτῆρε sphĭnktêre |
σφῐγκτῆρες sphĭnktêres | ||||||||||
Notes: |
|