From σφύζω (sphúzō, “throb”) + -σῐς (-sĭs).
σφῠ́ξῐς • (sphŭ́xĭs) f (genitive σφῠ́ξεως); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ σφῠ́ξῐς hē sphŭ́xĭs |
τὼ σφῠ́ξει tṑ sphŭ́xei |
αἱ σφῠ́ξεις hai sphŭ́xeis | ||||||||||
Genitive | τῆς σφῠ́ξεως tês sphŭ́xeōs |
τοῖν σφῠξέοιν toîn sphŭxéoin |
τῶν σφῠ́ξεων tôn sphŭ́xeōn | ||||||||||
Dative | τῇ σφῠ́ξει têi sphŭ́xei |
τοῖν σφῠξέοιν toîn sphŭxéoin |
ταῖς σφῠ́ξεσῐ / σφῠ́ξεσῐν taîs sphŭ́xesĭ(n) | ||||||||||
Accusative | τὴν σφῠ́ξῐν tḕn sphŭ́xĭn |
τὼ σφῠ́ξει tṑ sphŭ́xei |
τᾱ̀ς σφῠ́ξεις tā̀s sphŭ́xeis | ||||||||||
Vocative | σφῠ́ξῐ sphŭ́xĭ |
σφῠ́ξει sphŭ́xei |
σφῠ́ξεις sphŭ́xeis | ||||||||||
Notes: |
|