From σφύζω (sphúzō, “throb”) + -σῐς (-sis).
σφῠ́ξῐς • (sphúxis) f (genitive σφῠ́ξεως); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ σφῠ́ξῐς hē sphúxis |
τὼ σφῠ́ξει tṑ sphúxei |
αἱ σφῠ́ξεις hai sphúxeis | ||||||||||
Genitive | τῆς σφῠ́ξεως tês sphúxeōs |
τοῖν σφῠξέοιν toîn sphuxéoin |
τῶν σφῠ́ξεων tôn sphúxeōn | ||||||||||
Dative | τῇ σφῠ́ξει têi sphúxei |
τοῖν σφῠξέοιν toîn sphuxéoin |
ταῖς σφῠ́ξεσῐ / σφῠ́ξεσῐν taîs sphúxesi(n) | ||||||||||
Accusative | τὴν σφῠ́ξῐν tḕn sphúxin |
τὼ σφῠ́ξει tṑ sphúxei |
τᾱ̀ς σφῠ́ξεις tā̀s sphúxeis | ||||||||||
Vocative | σφῠ́ξῐ sphúxi |
σφῠ́ξει sphúxei |
σφῠ́ξεις sphúxeis | ||||||||||
Notes: |
|