From σχίζω (skhízō, “I split”) and the suffix -μα (-ma).
σχῐ́σμᾰ • (skhísma) n (genitive σχῐ́σμᾰτος); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | τὸ σχῐ́σμᾰ tò skhísma |
τὼ σχῐ́σμᾰτε tṑ skhísmate |
τᾰ̀ σχῐ́σμᾰτᾰ tà skhísmata | ||||||||||
Genitive | τοῦ σχῐ́σμᾰτος toû skhísmatos |
τοῖν σχῐσμᾰ́τοιν toîn skhismátoin |
τῶν σχῐσμᾰ́των tôn skhismátōn | ||||||||||
Dative | τῷ σχῐ́σμᾰτῐ tôi skhísmati |
τοῖν σχῐσμᾰ́τοιν toîn skhismátoin |
τοῖς σχῐ́σμᾰσῐ / σχῐ́σμᾰσῐν toîs skhísmasi(n) | ||||||||||
Accusative | τὸ σχῐ́σμᾰ tò skhísma |
τὼ σχῐ́σμᾰτε tṑ skhísmate |
τᾰ̀ σχῐ́σμᾰτᾰ tà skhísmata | ||||||||||
Vocative | σχῐ́σμᾰ skhísma |
σχῐ́σμᾰτε skhísmate |
σχῐ́σμᾰτᾰ skhísmata | ||||||||||
Notes: |
|
Learned borrowing from Ancient Greek σχίσμα (skhísma) (Hellenisitic sense "division of ecclesiastical unity"), from verb σχίζω (skhízō), stem σχισ- + -μα (-ma).
For sense "division of a group of political party" a semantic loan from French schisme.[1]
σχίσμα • (schísma) n (plural σχίσματα)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | σχίσμα (schísma) | σχίσματα (schísmata) |
genitive | σχίσματος (schísmatos) | σχισμάτων (schismáton) |
accusative | σχίσμα (schísma) | σχίσματα (schísmata) |
vocative | σχίσμα (schísma) | σχίσματα (schísmata) |
and see: σχίζω (schízo) / σκίζω (skízo, “tear”)