From σχοῖνος (skhoînos, “rope”) + -ίον (-íon, diminutive suffix).
σχοινῐ́ον • (skhoiníon) n (genitive σχοινῐ́ου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ σχοινῐ́ον tò skhoiníon |
τὼ σχοινῐ́ω tṑ skhoiníō |
τᾰ̀ σχοινῐ́ᾰ tà skhoinía | ||||||||||
| Genitive | τοῦ σχοινῐ́ου toû skhoiníou |
τοῖν σχοινῐ́οιν toîn skhoiníoin |
τῶν σχοινῐ́ων tôn skhoiníōn | ||||||||||
| Dative | τῷ σχοινῐ́ῳ tôi skhoiníōi |
τοῖν σχοινῐ́οιν toîn skhoiníoin |
τοῖς σχοινῐ́οις toîs skhoiníois | ||||||||||
| Accusative | τὸ σχοινῐ́ον tò skhoiníon |
τὼ σχοινῐ́ω tṑ skhoiníō |
τᾰ̀ σχοινῐ́ᾰ tà skhoinía | ||||||||||
| Vocative | σχοινῐ́ον skhoiníon |
σχοινῐ́ω skhoiníō |
σχοινῐ́ᾰ skhoinía | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||