From σχολή (skholḗ) + ἄρχω (árkhō) + -ης (-ēs)
σχολάρχης • (skholárkhēs) m (genitive σχολάρχου); first declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ σχολάρχης ho skholárkhēs |
τὼ σχολάρχᾱ tṑ skholárkhā |
οἱ σχολάρχαι hoi skholárkhai | ||||||||||
| Genitive | τοῦ σχολάρχου toû skholárkhou |
τοῖν σχολάρχαιν toîn skholárkhain |
τῶν σχολαρχῶν tôn skholarkhôn | ||||||||||
| Dative | τῷ σχολάρχῃ tôi skholárkhēi |
τοῖν σχολάρχαιν toîn skholárkhain |
τοῖς σχολάρχαις toîs skholárkhais | ||||||||||
| Accusative | τὸν σχολάρχην tòn skholárkhēn |
τὼ σχολάρχᾱ tṑ skholárkhā |
τοὺς σχολάρχᾱς toùs skholárkhās | ||||||||||
| Vocative | σχολάρχη skholárkhē |
σχολάρχᾱ skholárkhā |
σχολάρχαι skholárkhai | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||